Wat gebeurde er in dit jaar in de maand   Mei

14 Mei

1891	Volksopstand. 12 tot en met 14 mei. Een hoogtepunt bereikte het oproer op 14 mei, nadat een inspecteur van Politie uit zelfverdediging een man doodgeschoten had. Het bestuur van Jhr. Mr. De Savornin Lohman, 1889-1891, was een zeer onrustige tijd voor ons land. En de oorzaak van de onrust was niemand anders dan de gouverneur zelf. Reeds enige maanden, nadat hij aan het bewind gekomen was, toonde Lohman zich een gouverneur, die een zeer hoge dunk had van zijn waardigheid en macht, zodat hij zelfs de hoogsten uit het land op een hooghartige wijze meende te mogen behandelen. Dit ondervonden de regenten van 's Landsgrond Boni f ace (een tehuis voor ouden van dagen), onder wie de algemeen geachte agent-generaal Cateau van Rosevelt. Tenslotte moest de Nederlandse Regering zelf een afkeuring over de gouverneur uitspreken. Dit gebeurde naar aanleiding van het conflict tussen Lohman en de procureurgeneraal Mr. Kalff. Deze hoofdambtenaar kon het onmogelijk eens zijn met de gouverneur. De beide mannen klaagden elkaar bij de Nederlandse Regering aan en deze stelde Mr. Kalff in het gelijk, zodat zij hem niet terug wilde roepen, hetgeen de gouverneur verzocht had. Deze beslissing was voor Lohman de aanleiding om zijn ontslag aan te vragen, 20 april 1891. Maar voordat hij de kolonie verliet zou eerst een grote uitbarsting van volkswoede plaats hebben, die bekend staat als de opstand van 12 mei en de slotfase vormde van het mislukte bestuur van deze bewindsman. Het vertegenwoordigend lichaam de Koloniale Staten, dat in 1866 was ingesteld, zou in 1891 vijf en twintig jaren bestaan. Een comité uit de burgerij had het initiatief genomen voor een feest op 12 mei, waartoe de voorbereidingen getroffen werden. Dit nu werd door De Volksbode voorgesteld als een demonstratie tegen de gouverneur. In zijn artikelen, waarvan enkele in het Surinaams geschreven waren, zweepte het blad de gemoederen op en spoorde de mensen aan het ontslag van de gouverneur te beletten en de viering van het feest onmogelijk te maken. Duizenden distriktbewoners waren voor de viering van het feest te Paramaribo aangekomen. Maar de dag tevoren werden alle toebereidselen grondig vernield. De politie, die dit beletten wilde, ondervond hevige tegenstand, zodat er botsingen tussen haar en de menigte plaats hadden. Het zou niet moeilijk geweest zijn deze opstand in zijn aanvang te onderdrukken, als er samenwerking was geweest tussen Lohman en de Procureur-Generaal. Zelfs achtte de gouverneur het niet beneden zich tussen de menigte te wandelen en met welgevallen de vernieling gade te slaan. Toch was het nog niet tot een algemeen oproer gekomen. Dit brak pas uit, nadat Lohman aan enige militairen de opdracht had gegeven hun geweren te ontladen. Ook gelastte hij een gevangen oproerling in vrijheid te stellen. Was dit geen partij kiezen voor de ordeverstoorders? Zo vatten dezen het op. Nu de gouverneur aan hun zijde stond, kon niets hen meer beletten de gehate joden en gegoede burgers er onder te krijgen ... Door de regen in de avond van 12 mei luwde het oproer, maar nauwelijks was de dag van 13 mei aangebroken, of het wakkerde weer aan. Lohman kreeg een ovatie van de opstandige volksmenigte, die hij vanaf zijn balkon toesprak en aan wie hij verlof gaf die avond een dansfeest op de markt te houden. Tierende trok de massa hierna de straten door, onder het vernielen van de winkelruiten en de goederen van de gegoede burgers, joden vooral. De schrik sloeg deze mensen om het hart. Maar ze bleven niet werkeloos zitten, doch richtten de Surinaamse Scherpschutters op om zich desnoods gewapend te verdedigen. Een hoogtepunt bereikte het oproer op 14 mei, nadat een inspecteur van Politie uit zelfverdediging een man doodgeschoten had. Toen zonden zowel de Gouverneur als de Procureur-Generaal telegrammen naar Nederland, ieder met zijn zienswijze van de toestand. Ook de Koloniale Staten verzonden een telegram, waarin zij de Nederlandse Regering verzochten alle macht in handen van de Procureur-Generaal te stellen. En dit deed de Regering ook. Tevens beval zij, dat land- en zeemacht de opdracht moesten krijgen om samen met de politie de orde te handhaven. Mr. Kalff nam de leiding en het gelukte hem spoedig de orde te herstellen.
1912	schip ss Mutlah arriveert met 310 contractarbeiders in Suriname
1915	Geboren: Reginald Theophilus Claudius Wijdenbosch ("Bos"), telegrafist / directeur van de Luchtvaartdienst Suriname / SLM / schrijver: Luchtvaartontwikkelingen in Suriname
1963	Isabella Richaards wordt als 1e vrouw in Surinaams parlement gekozen
1978	SSF Grumman G164C stort voor Suriname in zee

Deze database is met de grootst mogelijke zorg samengesteld door John Brouwer de Koning. Hij heeft eindeloos veel uren gestoken (en is nog steeds bezig) in het verzamelen en sorteren van de data. Hier zijn alleen de gegevens opgenomen die direct of indirect met Suriname te maken hebben. Zijn totale database bevat gegevens van over de hele wereld.