Wat gebeurde er in dit jaar in de maand Juli
| 1688 | kapitein Nicolaes Langhmans Amsterdams WIC-slavenschip Postillion vertrekt naar Elmina / Suriname
|
1688 | kapitein Frederick Thomasz' Amsterdams WIC-slavenschip Africa II (slavenhandelaar) vertrekt vanuit Nederland naar de slavenkust van Afrika voor het kopen van slaven voor levering van deze slaven aan o.a. Suriname
|
1753 | Den Haag: Staten-Generaal spreken gouverneur Jan Jacob Mauricius vrij van wanbestuur van Suriname.
Hoewel Gouverneur Mauricius een bekwaam man was en een grote ijver aan de dag legde, heeft wellicht geen gouverneur van Suriname zulk een krachtige en openlijke tegenstand ondervonden als hij. Aan het hoofd van de oppositie stond de schatrijke, maar heftige Salomon Duplessis, lid van de Politieke Raad.
Mauricius noemde deze oppositie de Cabale. Een der Raden van Civiele Justitie, Van Taunay, voerde namens deze groep de correspondentie. Mauricius noemde hem de "pensionaris der Cabale". Ook de vrouwen van al deze heren lieten zich door hun lasterpraatjes niet onbetuigd. Vooral mevrouw Audra, het "orakel der Cabale", een heerszuchtige gouverneursweduwe, deed met haar giftige tong het gezag van de Gouverneur-Generaal veel afbreuk. Het liep zo hoog, dat in 1747 Duplessis, op gezamenlijke kosten van de ontevredenen, naar Nederland werd gezonden om bij de Staten-Generaal een uitvoerig request met een groot aantal beschuldigingen tegen Mauricius in te dienen, met het verzoek de Gouverneur zo spoedig mogelijk ter verantwoording te roepen.
In 1750 benoemde stadhouder Willem IV een commissie van drie personen onder leiding van Baron van S¢órcke. Zij kwamen in Suriname de klachten tegen Mauricius ingebracht onderzoeken. Het resultaat was dat de commissie de klachten ongegrond achtte, maar toch aan Mauricius verlof verleende om zich in Nederland voor de Directeuren van de Geoctroyeerde Sociëteit te kunnen gaan verdedigen. Mauricius won het pleit en kreeg toen eervol ontslag. Duplessis werd veroordeeld tot vergoeding van de gemaakte kosten. Tevens mocht hij nooit meer naar de kolonie terugkeren.
|
1851 | Geboren: Isidore Suringa, slaaf van erven A Ferrier
|
1866 | Geboren: Johan George Spalburg, onderwijzer / schrijver: Een vrucht der zending of "De Centraalschool" / De Tapanahoni Djuka rond de eeuwwisseling / De Evangelische Broedergemeente in Suriname
|
1913 | schip met contractarbeiders uit Java arriveert in Suriname
|
1968 | Vrije Stem publiceert deel van Benny Oofts roman "De terugreis"
|
1983 | Overleden: Jules Anthony Chin A Foeng ("Juanchi"), schilder / kunstenaar / ambtenaar / tekenleraar / dichter: Wanneer de rukwind komt (39 jaar)
|
|
Chin A Foeng, Jules Anthony geboren in Paramaribo op 20 februari 1944 en overleden op 20 juli 1983 aan een hartaanval. Getrouwd met Lucia Saleh. Er werden twee kinderen uit dit huwelijk geboren, dochter Sharma en zoon Ero.
Was leraar kunstgeschiedenis en tekenen, kunstschilder, beeldhouwer, graficus, ontwerper (onder meer van postzegels), ceramist. |
Hij studeerde in Suriname, Nederland (Academie Tilburg en Rijksakademie Amsterdam) en op de New York University (NYU), waar hij zijn Master of Arts degree (MA) behaalde in 1976. Hij schilderde achtereenvolgens in archaische, kubistische stijlen en introduceerde in Suriname het super realisme (photo realisme ).
Na zijn terugkeer van studie in Nederland in 1965, kon hij zich niet vinden in de stijl van Cultureel Centrum Suriname (CCS) en hielp in 1966 bij de oprichting van Surinaamse Accademie voor Beeldende Kunsten. Een jaar later kreeg hij een meningverschil met met zijn collega schilders en richtte samen met Rudi de la Fuente in 1967 de Stichting Nationaal Instituut voor Kunst en Kultuur (NIKK) op, welke onder zijn begeleiding in 1981 overging in de Surinaamse Kunst Accademie. (AHKCO, Accademie voor Hoger Kader Cultuur Onderwijs). Dit was de eerste opleiding in Suriname die een opleiding aanbood op Bachelor of Arts niveau. Er wordt in de volgende vakken gedoceerd: Beeldende kunst, journalistiek en sociaal cultureel onderwijs.
Hij was hoofd van de afdeling educatie op het ministerie van Cultuur, van 1981-1983.
Jules Chin A Foeng was naast dit alles ook politiek actief. Zo was hij ook de mede oprichter van de Surinaamse Socialisten Unie. Hij kon zich vooral opwinden als iemand onrecht werd aangedaan. Ook was hij een nationalist in hart en nieren en schuwde felle debatten en discussies niet als deze konden leiden naar de waarheid, of als hij een van zijn visies verdedigde.
In 1972 werd hij onderscheiden met de Gouverneur Currieprijs. Jules maakte in 1968 een 3 m hoog crucifix voor de kerk te Latour en in 1973 twee balies respectievelijk voor de Surinaamse Bank in Paramaribo en Nickerie.
Hij exposeerde in Suriname, Guyana, Indonesie, Nederland en Canada.
Behalve in het Sur. Museum bevindt zich veel werk van hem in particuliere collecties in Suriname en het buitenland.
Jules Chin A Foeng is ook de ontwerper van het monument 1 jaar Revolutie, dat nu op plaats van het afgebrande gebouw van het Hoofdbureau van Politie staat. Hij heeft in het kunstwerk de originele zuilen die er nog stonden verwerkt.
Schreef boek voor tekenonderwijs in 1979
Was initiatiefnemer en leider van Surinaamse participatie tijdens Internationale beeldende kunst-expositie "Biennale"in Sao Paolo, Brasil in 1979. Suriname won hierbij een speciale prijs !
Maakte als laatste buitenlandse opdracht vóór zijn overlijden, een groot keramisch muurwerk "Terra "voor European Space centre in Nederland.
- Onder zijn pseudoniem "JUANCHI", tekende hij voor kunstpublicaties in de kranten en voor zijn gedichtenbundel "Wanneer de rukwind komt" ( 1972 )
Jules was een broertje van Lucien Chin A Foeng, een zeer bekende fotograaf die zijn fotostudio aan de Burenstraat had.
3 van zijn schilderijen zijn uit het Museum gestolen. Het betreft 2 stillevens. Het eerste is een stilleven van bananen, met een groot "Delmonte logo" er op afgebeeld.
Het tweede betreft een stilleven met een groot rond dienblad.
Het derde schilderij, dat veel emotionele waarde heeft voor zijn kinderen, is een portret van zijn Ero, waarop een jongetje staat afgebeeld, in een rode onderbroek met een gele beer in zijn hand. Dit was namelijk het enige schilderij dat hij van zijn zoon Ero heeft gemaakt. |
| |
| |
Deze database is met de grootst mogelijke zorg samengesteld door John Brouwer de Koning. Hij heeft eindeloos veel uren gestoken (en is nog steeds bezig) in het verzamelen en sorteren van de data. Hier zijn alleen de gegevens opgenomen die direct of indirect met Suriname te maken hebben. Zijn totale database bevat gegevens van over de hele wereld. |
|