Verkeersagente – Verginia Sussenbach in Paramaribo 1960.
Categorie: Wiki Sranan 3
Wiki Sranan 2
Verkeersagenten
Verkeersagenten
Verwijdering Barnet Lyon
Verwijdering Barnet Lyon
Het borstbeeld van agent-generaal Barnet Lyon “KOELIE PAPA” is verwijderd.
Dit beeld is symbool voor de kolonisator en wordt nu eindelijk weggehaald, klinkt cultuurkenner Jan Soebhag opgelucht. Dit is een heel belangrijk moment voor de Surinaamse geschiedenis, waar wij het dekolonisatieproces opgang brengen.
De moslima Tetary leidde op 24 september 1884, de opstand van medecontractarbeiders te plantage Zorg en Hoop (Commewijne). Zij werd tijdens deze heftige verzetsstrijd op 26 september 1884 van achteren neergeschoten in opdracht van Lyon, zegt Soebhag. Hij was een moordenaar en verantwoordelijk voor nog meer moorden zoals die te Mariënburg en Zoelen.
Cultuurdirecteur Elviera Sandie is namens de regering aanwezig en kijkt hoe manschappen van het Directoraat Cultuur het beeld tot de grond verwijderen. De huidige generatie leidinggevenden heeft de durf om zaken te realiseren, die betrekking hebben op het herschrijven van onze geschiedenis, zegt zij. “Dit om zaken in het juiste perspectief te plaatsen voor onze voorouders, helden en heldinnen. Dit vereist moed en visie”. Behalve het herschrijven moeten er ook fundamentele wijzigingen worden aangebracht in ons denken en onze omgeving. Het zijn contractarbeiders geweest die Surinamers zijn geworden. Zij hebben bloed, zweet en tranen vergoten ter ontwikkeling van dit land en dit moeten de generaties na ons weten.
Behalve de ellende voor de Brits Indische contractarbeiders is Lyon ook onrechtvaardig geweest naar de Afrikaanse slaven en Chinese contractarbeiders, vult Soebhag aan. Hij kende geen pardon en had alleen geld en productie voor het moederland voor ogen. Hij staat onterecht hier. De heldin Tetary verdient deze bijzondere plek naast het Presidentiële Paleis, de hoek waar de Grote Combéweg en de Henck Arronstraat elkaar kruisen, benadrukt Soebhag.
Het borstbeeld van Lyon ‘Koelie papa’ is in 1908 door zijn pleegzoon Sital geplaatst – in naam en uit dank – namens de immigranten zogezegd. De autoriteiten belast met monumentenzorg worden nog geïnformeerd over de ontmanteling, zegt Sandie. Afhankelijk van hun advies wordt dan een andere plek voor het beeld van Lyon gekozen. Met de plaatsing van Tetary krijgen Surinamers een plek waar zij tot bezinning kunnen komen over de belangrijkheid van deze grote persoonlijkheden, die wij helden en heldinnen noemen.
Cheryll van Leewaarde
Totness Coronie winkel
Kersten winkel te Totness Coronie.
Viering 100 jaar afschaffing slavernij
Paramaribo ivm de viering van 100 jaar afschaffing van de slavernij. Gouverneur Archibald Currie en minister-president Johan Adolf Pengel houden in de regen toespraken.
[fb_vid id=”photo_id”:”10219901625146373″”][fb_vid id=”10219901625146373″]
Cheryll van Leewaarde
Uitbetaling van Loon
Javanen en Hindustanen wachten op de uitbetaling van hun Loon op de Plantage Clevia in het District Commewijne Suriname 1930.
Zeppelin – Zorg en Hoop
Zeppelin, toen gestationeerd op het vliegveld Zorg en Hoop voor het opsporen van onderzeeboten en andere vijandelijke vaartuigen voor de Surinaamse kust tijdens de tweede wereldoorlog. Een early warning systeem ter bescherming van de bauxiet boten die Suriname aandeden.
Sranan Fosten Taki
Zoektocht eigen identiteit
De Zoektocht eigen identiteit van de Surinaamse literatuur
Lezing gehouden voor de Henri Frans de Zielstichting op 27 oktober 2017, in Tori Oso, Paramaribo, door drs Ismene Krishnadath
Zoektocht_suriname_identiteit ismene
Prijzen
Voor mijn boek Nieuwe streken van Koniman Anansi kreeg ik de Surinaamse Staatsprijs voor Jeugdliteratuur over de periode 1989 – 1991. De prijs zelf werd uitgereikt in 1993. Ik ben tot nu toe de enige persoon aan wie deze prijs ooit is uitgereikt.
Van de culturele pagina van het Surinaamse ochtendblad De Ware Tijd kreeg ik in 1997 de TROKI GRANI. De prijs is toegekend voor buitengewone prestaties als schrijfster en uitgeefster.
Buitenlandse presentaties
Als schrijfster heb ik vaak Suriname en mezelf vertegenwoordigd op buitenlandse fora. Dit is een leuke kant van het kunstenaarschap. Zo bezocht ik o.a.:
1990 – Women’s Writers Conference (Trinidad).
1992 – Women’s Writers Conference (Curaçao).
1994 – Frankfürter Buchmesse, Duitsland.
1995 – Carifesta VI – Trinidad en Tobago.
1999 – gastspreekster Centre for Gender and Development Studies of the UWI (Trinidad).
2000 – Carifesta VII – St. Kitts and Nevis.
2001 – Suriname Art Exhibition (Trinidad) als storyteller.
2001 – First International Conference on Publishing in the Caribbean. (Jamaica).
2002 – Eregast op het Boekenfeest 2002 dat jaarlijks in Amsterdam wordt georganiseerd door de Vereniging Ons Suriname ter gelegenheid van de afsluiting van de Nederlandse Boekenweek.
2003 – Eregast van de Stichting BOEKIDS, die de Nederlandse kinderboekenweek in Den Haag, Nederland, organiseert.
Verdere informatiebronnen
Ismene Krishnadath
Ismene Krishnadath woonde van haar zesde tot haar twaalfde in Utrecht. In Paramaribo volgde ze het MULO en de Algemene Middelbare School, vervolgens studeerde ze aan de Utrechtse universiteit onderwijskunde. In 1979 keerde ze naar Suriname terug. Tien jaar lang was ze als pedagogiekdocent verbonden aan verschillende leerkrachtopleidingen; vanaf 1990 koos ze als consultant voor een vrijere invulling van haar beroep. Ze maakte deel uit van de beweging voor progressief onderwijs Kenki Skoro en schreef met Dayenne Angel een onderwijshandleiding. In 1989 startte Krishnadath een uitgeverij en bureau voor grafische opdrachten: Publishing Services Suriname, en een uitgeverij voor boeken voor kleine kinderen: Lees mee. Vanaf dat jaar verscheen er een stroom aan kinder- en jeugdboeken die merendeels waren geïllustreerd door Gerold Slijngard. Zij ontving de Staatsprijs voor Jeugdliteratuur over de periode 1989-1991. Krishnadath schreef overigens ook voor volwassenen. Zij is de huidige voorzitter van de Surinaamse Schrijversgroep ’77.
Begin 2011 werd haar de Henri Frans de Ziel Cultuurprijs toegekend voor haar inzet voor het literaire leven in Suriname.
Werk
Ismene Krishnadath schrijft in verzorgd en soepel Surinaams-Nederlands met een fantasie die met groot gemak Surinaamse elementen verbindt met zaken van buiten de grenzen, tot en met fantasy toe. Krishnadath creëert identificatiefiguren voor het Surinaamse kind, de verhaalfiguren leven volgens bepaalde principes, maar nadrukkelijk moralisme is haar vreemd: zij beseft dat een kind ook in fantasiefiguren als Batman of Donald Duck kan kruipen omdat die rechtvaardig of simpelweg grappig zijn. In de Surinaamse context is Anansi zo voor haar een ideale verhaalfiguur die op humoristische wijze een vorm van vooruitgangsoptimisme kan uitdragen.