Faja Lobbi (Faja lobi)  = vurige liefde

Faja Lobbi is ook een Nederlands-Surinaamse documentaire uit 1960 van Herman van der Horst, opgenomen in kleur en met geluid. De film heeft als alternatieve titels Fiery Love en Symphony of the Tropics en werd vertoond op de filmfestivals van Berlijn en Adelaide. De film won in Berlijn een Gouden beer voor beste documentaire.

De film laat de binnenlanden van Suriname zien. Centraal staat hierbij de rivier de Marowijne met de daaraan gelegen dorpen, en hoe de rijkelijke samenleving van Creolen (Afro-Surinamers), Hindoestanen, Javanen, Chinezen, Boeroes (afstammelingen van Nederlandse boerenimmigranten), Indianen en Marrons (Bosnegers) met elkaar leven.

Faja Lobbi verwijst ook naar de nationale bloem van Suriname, Ixora, in het bijzonder een vuurrode soort daarvan.

Big Jones – Ala Pikin Nengre

Met Ala Pikin Nengre bezingt Big Jones de stad Paramaribo en de Grote Markt van Paramaribo. De muziek die Big Jones en zijn band maakte heet ‘Kawina’ en kan beschouwd worden als de eerste echte Surinaamse ‘Folk’. De muziek werd gespeeld tijdens ‘dansi dansi’s’ (festivals) en ‘verjari’s’ (verjaardagen). Qua instrumenten veranderde de samenstelling van de bands in de loop der tijd. De teksten varieerde van improvisatie tot oude verhalen, zoals die van de spin ‘Anansi’. Big Jones was een van de eerste Surinaamse artiesten waarvan de muziek werd opgenomen op een LP.

In 2010 werd Faja Lobbi uitgegeven als onderdeel van een box met 3 cd’s over Suriname door het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid.

Regie Herman van der Horst
Producent Herman van der Horst
Greet van der Horst
Muziek Big Jones

Distributie van der Horst producties
Première 1960
Genre Documentaire
Speelduur 70 min.

Impressie van het leven van verschillende bevolkingsgroepen in Suriname, omlijst met muziek, dans, zang en de mysterieuze geluiden van de jungle.

Eerste kleurenfilm van Herman van der Horst. Breed stromen de rivieren door het oerwoud van Suriname, soms rustig, soms woest kolkend over de rotsen. Indianen jagen er op vis. De jungle is vol van groen en bloemen in duizend kleuren. Dat is het binnenland van Suriname. In de brede kuststrook wonen de meeste mensen. Daar ligt ook Paramaribo, de hoofdstad. Eén en al leven en bedrijvigheid in een bonte mengeling van velerlei bevolkingsgroepen, ieder met hun eigen stijl, maar toch te zamen een volk: de Surinamers.

Muziek, dans, zang en geluiden van de jungle.

Bekroond met de Gouden Beer in Berlijn in 1960.

Ava Emeli-Jo
Luku fa wi kondre moi..anga difrenti kloru fu libi🇸🇷🇸🇷🇸🇷💚❤💛❤💛💚

Rish Sanrish
Respect voor de makers waard. Deze beelden zyn goud waard.

Amar Madhar
als we de binnenstad weer een beetje opknappen naar zoals het toen was, dan zouden er veel toeristen naar su komen.

Piet van het velt
5 jaar geleden
wou dat ik nog 19 was jaar doorgebracht in Suriname Tris

Lang Leve Suriname
Zonder Haat
Met Elkaar
Kolebri, Sapatille en Faja Lobi

Time is Boss
GOD Loves You Suriname

rudy maddog
mie kondre tru mie lobie yu

Mel16
Respect! hats off voor alle hardwerkende sranan mans nanga uma in deze film.

Ewald Grot
Mooi tijdsbeeld van Suriname anno 1960.

sibrano
1 jaar geleden
mi kondre:””[

Jennifer Q
1 maand geleden
Mooi filmpje!!!

Piranha x
Tjiengboi ting komt nooit meer terug

Chander Sital
Suriname was in 1975 November onafhankelijkheid niet waard waardoor u nu voelt van de besluiten

gerardvanelk23
Nou alleen Tante Betje nog met haar pannen vol inheemse gerechten. Suriname blijft prachtig

ludwig, george Nortan
wat heerlijk om dit weer te zien

Qeltha vorstenm
heel mooi, zijn er meer. brengt mij terug