Terug naar vorige pagina
Voor de aanleg van de Lawa-spoorlijn werden in Suriname vanuit Semarang Indonesië contractanten ingezet die ervaring hadden met het aanleggen van spoorlijnen. Hiernaast werden eind 1903 contractanten ingehuurd van de Antilliaanse ABC eilanden.
Al in 1869 was er vanuit Suriname een poging om arbeiders op Aruba aan te trekken, waar in die periode sprake van was van hongersnood als gevolg van droogte en ‘misgewas’. Het initiatief ging hierbij uit van de Surinaamse planters en de voorwaarden waren minder gunstig dan het aanbod dat gelijktijdig vanuit Venezuela kwam, waar de Arubanen de mogelijkheid kregen om zich er vrij te vestigen.
Ten tijde van de aanleg van de Lawa-spoorlijn liepen de Surinaamse initiatieven via het gouvernement. Op Curaçao lag de coördinatie voor de werving bij C. Muller de Administrateur van Financiën, en op Aruba en Bonaire bij de gezaghebbers.
De financiële vergoeding was aantrekkelijk, en ze zouden naast een gratis reis ook gratis huisvesting, voeding en medische zorg krijgen. Hun werk zou bestaan uit grondwerk, ontbossing, het leggen van sporen en laad- en loswerk.
In december 1903 reisden 100 Arubanen, 55 Curaçaoënaars en 15 man van Bonaire naar Suriname. Hun geestelijke en medische begeleiding kregen ze vanuit de Rooms-katholieke zendingspost Marianella bij Vierkinderen, waar destijds de paters F. Kusters en J. Schröder actief waren.
Hoewel de Antillianen na hun contract weer uit Suriname vertrokken is er nog wel sprake van een blijvende herinnering te Lelydorp, waar de Arubaweg, Bonaireweg en Curaçaoweg te vinden zijn.
Auteur: Nico Eigenhuis