Na de verkiezingen van 5 april 1866 werd de Koloniale Staten ingesteld als volksvertegenwoordiging. De eerste zitting werd officieel geopend op 8 mei 1866. De Koloniale Staten bestond uit 13 leden waarvan 9 door de kiezers gekozen werden en 4 door de Gouverneur benoemd.
Bij de inwerkingtreding van de nieuwe staatsregeling in 1936 werd de naam Koloniale Staten veranderd in de “Staten van Suriname”. Het aantal leden werd opgevoerd tot 15, waarvan 10 gekozen werden door stemgerechtigde burgers, terwijl 5 benoemd werden door de Gouverneur.
In 1948 werd het algemeen kiesrecht ingevoerd met een ledental van 21.
De eerste verkiezingen die volgens dit stelsel gehouden werden, waren in mei 1949. Het ledental werd in 1963 opgevoerd naar 36; 24 gekozen volgens het personenmeerderheidsstelsel en 12 gekozen volgens het stelsel van evenredige landelijke vertegenwoordiging. Bij landsverordening van 28 december 1966 werd het aantal leden uitgebreid tot 39.
In 1975 werd Suriname onafhankelijk en onderging het College wederom een naamswijziging: namelijk het Parlement van de Republiek Suriname.
Op 25 februari 1980 werd er een staatsgreep gepleegd en werd de Grondwet in haar werking geschorst. Enkele maanden daarna werd het Parlement bij Algemeen Decreet A van 13 augustus 1980 buiten werking gesteld. Tijdens die periode gingen alle wettelijke regelingen -decreten- uit van het Militair Gezag en de regering.
Vanaf 1 januari 1985 tot 14 december 1987 kende Suriname een benoemde Nationale Assemblée (S.B. 1984 no. 116), die bestond uit 31 leden voorgedragen door de 25 februari beweging (14 leden), de vakbeweging (11 leden) en het bedrijfsleven (6 leden).
Dit parlement werd gezien als overgangsparlement, m.n. de overgang van een militair- naar een democratisch bestuur.
Het proces van herdemocratisering kwam geleidelijk op gang en leidde tot de samenstelling van een concept-grondwet, welke op 30 september 1987 middels een referendum aan het volk ter goedkeuring werd voorgelegd en bekrachtigd bij Staatsbesluit van 1987 no. 116. Het Parlement heette van toen af De Nationale Assemblée van Suriname.
In hetzelfde jaar en wel op 25 november vonden er algemene, vrije en geheime verkiezingen plaats voor alle volksvertegenwoordigende lichamen.
Als gevolg van een tweede coup de zogenoemde telefoon-of kerstcoup- op 24 december 1990 werden er wederom vervroegde verkiezingen uitgeschreven voor 25 mei 1991.
Daarna vonden er weer op 23 mei 1996 verkiezingen plaats.
Het historisch gebouw van De Nationale Assemblée werd op 1 augustus 1996 geheel door brand verwoest. Dit gebouw dat dateerde uit de 18e eeuw werd in mei 1887 in gebruik genomen door de Koloniale Staten, die voorheen gevestigd was in een pand waar nu de RBC Bank staat.
De Nationale Assemblée werd tot december 1996 tijdelijk gehuisvest op een der etages van de Kamer van Koophandel en Fabrieken.
Daarna verhuisde men naar het oud Park-gebouw aan het Onafhankelijkheidsplein, alwaar zij tot nu toe gehuisvest is.
Als gevolg van het voortijdig beëindigen van de zittingsperiode, vonden op 25 mei 2000 algemene, geheime en vrije verkiezingen plaats voor De Nationale Assemblée, de Districts- en Ressortraden.
-->
Nederlands
English
Français
Deutsch
Português
Español