Wim Bos Verschuur

ONDERDELEN
Uit de geschiedenis


	Arron, Henck Behr, Bram Benjamins, H. D. Bos Veschuur, Wim Asch van Wijck Barnet Lyon Bartelink, Egbert Basseliers, J Beck, Siegfried Biswamitre, C Blijd, Cornelis Boni Bray, Théodore Bromet, M Bruma, Eddy Buiskool, J Cappelle, H. van Cateau van Rosevelt Chin A Foeng, J Cojo (slaaf en held) Combe, Nicolaes Crijnssen, Abraham Currie, Archibald Dahlberg, Johan Dobru, R Doedel, Louis Doelwijt, Thea Donders, Petrus Doth, Rudolf Duplessis, Suzanne Ensberg, Emile Ferrier, Johan Findlay, David Flu, Paul Focke, Hendrik Frederici, Juriaen Getrouw, Rudolf Geijskes, Dirk Gongrijp, Justus Gravenberch, Adolf Hartsinck, Jan Hatterman, Nola Heinsius, Johannes Helman, Albert Helstone, Johannes Hering, Christiaan Herskovits, M Hijlaard, Marius Huiswoud, Otto Kals, Johannes Kappel, Rudie Kappler, August Karamat Ali, A Kersten, Christoph Kernkamp, W Kiban, Robert Kielstra, Johannes Killinger, F King, Johannes Klas, Jozef Kodjo Koenders, Julius Kom, Anton de Lachmon, Jagernath Lammens, Adriaan Lefroy, C Legéne, Peter Lewenstein, M Lichtenberg, P Lier, Rudolf Lier, Willem Lim A Po, Frederik Matzeliger, Jan Mauricius, Jan Mentor Miranda, de J Mitrasing, Frits Morpurgo, A Muller, J Nassy, D Nepveu, Jan Ojeda, Alonso Ommeren, van Ha Ommeren, van He Oudschans Dentz Penard Pengel, Johan Pinas, Johan Present Polanen, Esseline Pos, Hugo Rahman Khan Redmond, J. Sophie Rellum, Eugene Rier, Carel Rikken, Francois Roos, Paul Rooy, de René Rustwijk, George Saavedra, Dario Samson, Philip Samuels, Jacques Savornin Lohman Schouten, Gerrit Schouten, Hendrik Schouten-Elsenhout Schumann, Christian Shrimisier, B Shrimisier, H Simons, R. David Slagveer, Jozef Sommelsdijck Telting, Andre Quassi

Onderwerpen
Bekende personen


	Beeld kunstenaars Muziek / Musici Botanici Schrijvers Uit de geschiedenis

AFDELINGEN


	Algemeen De Douane Telefoonboek Bevolking Distrikten Reis info Cultureel erfgoed Geschiedenis Foto's Natuur Personen Koken / recepten Wat is ANDA

SURINAME

AFDELINGEN -

Bekende personen - - Uit de geschiedenis

terug

Wim Bos Veschuur

Bos Verschuur, Bernard Willem Hendrik was een veelzijdig man. Surinaams politicus, vakbondsleider, beeldend kunstenaar, schrijver en leraar.

Hij werd geboren in Paramaribo op 23 mei 1904, in het hoekgebouw aan het gouvernementsplein, (later het Oranjeplein en nu het Onafhankelijkheidsplein) tegenover het paleis van de President van Suriname en is overleden in Paramaribo op 4 januari 1985.

Wim was het tweede kind van Heloïse Tjon A Kien die 3 kinderen kreeg. Heloïse Tjon A Kien was eigenaar een plantage in Coronie, die in die tijd voornamelijk kokos produceerde.

Grootvader van vaders kant was een Nederlandse kapitein-ter-zee die verschillende plantages bezat.

Wim Bos Verschuur was een praktisch, sociaal en intelligente persoonlijkheid. Die vaak tijdens zijn leven door velen verkeerd begrepen werd. Zo trouwde hij uit praktische sociale overwegingen, na de dood van zijn vrouw, met zijn hulp in de huishouding. Deze stap werd door weinigen in de Surinaamse gemeenschap van die tijd begrepen. De motieven van Wim Bos Verschuur waren echter puur en nobel. De reden waarom hij deze stap heeft gemaakt, was dat als hij eerder mocht komen te overlijden dan zijn jarenlange trouwe hulp in de huishouding, zijn staatspensioen niet verloren zou gaan, maar dat iemand er in elk geval gebruik van kon maken. Zo groot was hij, Wim Bos verschuur, dat hij er zelfs niet om gaf wat de gemeenschap er van mocht denken.

En die houding staat centraal in zijn hele leven. Hij heeft veel studenten en leerlingen gratis bijles en adviezen gegeven. Vaak stopte hij als ze dat nodig hadden, tot groot verdriet van zijn vrouw, ook nog wat geld toe.

Hij gaf niets om geld, maar zag het slechts als een middel om arme minder bedeelden te helpen, als deze vooruit wilden komen. En hij heeft velen op weg geholpen. Jopie Pengel, Erwin de Vries, Eddy Bruma zijn slechts enkele van de jongeren die hij een hand boven het hoofd heeft gehouden en de kans heeft gegeven zich te ontwikkelen.

Bos Verschuur bezocht de Hendrikschool (mulo), volgde daarna een machinistenopleiding en vertrok naar Nederland waar hij de akte mo-tekenen behaalde. In 1933 keerde hij terug naar Suriname. Hij was in die tijd onder andere maatschappelijk actief als voorzitter van de Surinaamse Arbeidersfederatie en de Surinaamse Arbeiders Centrale en als medeoprichter van de Unie Suriname in 1943. Een van zijn leuzes was: "Baas in eigen huis". En daarmee is hij in principe een van de grondleggers van de Surinaamse Onafhankelijkheid in 1975.

Op 7 april 1942 werd hij Statenlid en zette zich onder meer in om het Duits als verplicht vak te vervangen door het Spaans. Op 30 juli 1943 werd hij op last van gouverneur Kielstra zonder duidelijke opgaaf van redenen werd in het interneringskamp aan de Copieweg opgesloten.

Bos Verschuur, algemeen bekend als "Oom Wim", had Kielstra's wrevel gewekt door een petitie naar koningin Wilhelmina te zenden met het verzoek gouverneur Kielstra van zijn functie te ontheffen, vanwege pro-duitse sympatiën. Bos verschuur stelde in die petitie bewijzen te hebben dat gouverneur Kielstra de Duitse krijgsgevangen een ongebruikelijke speciale voorkeursbehandeling gaf.

Op 27 oktober 1944 werd hij door de zware politieke druk weer vrij gelaten. Kielstra werd door Nederlandse Regering in dat zelfde jaar inderdaad uit zijn functie ontheven. In 1947 kreeg Wim Bos verschuur een koninklijke onderscheiding in de orde van Ridder van Oranje Nassau. In het verslag van de Statenvergadering daarover staat: "De heer Bos Verschuur werd in 1943 als staatsgevaarlijk geïnterneerd en in 1947 als Ridder van Oranje Nassau gedecoreerd."

Van 25 juni 1945 tot 9 maart 1951 is Bos Verschuur weer lid van de Staten van Suriname. Hij behoort samen met J. C. de Miranda tot Surinames politici van het eerste uur en is een kleurige, briljante en dynamische persoonlijkheid, een groot redenaar, die in woord en daad opkomt voor de kleine man en als zodanig socialistisch van opvatting.

Zijn redevoeringen werden destijds als revolutionair gekwalificeerd.

Bos Veschuur richtte in december 1952 de Partij Suriname op met voormalige leden van de Nationale Partij Suriname (NPS). De partij deed mee aan een tussenverkiezing in Paramaribo in juli 1953, welke zij maar met een klein verschil verloor van de NPS. Later, in 1955, vormde zij samen met de Surinaamse Democratische Partij en de Progressieve Surinaamse Volkspartij (PSV) het Eenheidsfront. In dat jaar werden drie leden van de Ps in de Staten verkozen. Nadat het Eenheidsfront in de verkiezingen van 1958 was verslagen, eindigde de partij haar politieke activiteiten.

Bos Verschuur was naast leraar tekenen aan de Kweekschool (later Het CPI), sinds 1970 lid van de Raad van Advies.

Werken van Wim Bos Verschuur:

Waakt (Oen Wiekie), weekblad, gedrukt bij O.C. Marcus, dat werd opgezet uit verontrusting over het mogelijk overslaan van de raciale onrust in Brits-Guyana. Met artikelen van Bos Verschuur, W. Lionarons en O. Wong. Het blad verscheen gedurende vier maanden in 1950

De zweep, inlegblad van Waakt, orgaan van Bos Verschuur, gedrukt bij Eben Haëzer. Ook hieruit sprak zijn sociale bewogenheid

Signalen, pamfletten/brochures waarvan hij er vele maakte en verspreidde

Hoor, zie en denk, één van de vele Signalen, geschreven in opdracht van het Comité voor Werkzoekenden in Suriname, 1967

Woeker, in drie bedrijven, met decor ontworpen door hemzelf en zijn leerling J. Lobato, 12-5-1936

Tjépotie nomo! No poeroe dede na watra / Och arme! Haal de dode niet uit het water (met praten alleen kom je er niet!), in Nederlands en Sranan. Paramaribo 1954

Causerie over Ai, kaka e kies tiefie, afgedrukt in de Ware Tijd, 27-7-1959

Ai, kaka e kies tiefie, première 29-7-1959. In het programmaboekje wordt de opvoering aangekondigd van Sjinnie trong...?, Meka drai kon baka, Mie Georgtina na a boi ing ma, Blackout en de heropvoering van: Tje potie nomo ne poer' dede na watra.

Het water komt, over de Nederlandse watersnoodramp, 1953

Ai, kaka e kies tiefie, na 't grote succes van het toneelstuk tot hoorspel bewerkt, 1959

De keerzijde van de medaille, dit script lag aan de basis van de gelijknamige film over Suriname, gemaakt bij bezoek van een Nederlandse parlementaire delegatie, 1947

Wij hebben een zoon verloren, verzen en verhalen.

Het vergeten land (1932), typoscript onder pseudoniem "Soll Bwemi"
De laatste droom van Sheddy Autahar (1944), typoscript onder pseudoniem "Marcel Colloman" Kolonialle staten, typoscript, ongedateerd

Niets van het literaire werk van Wim BosVerschuur is ooit in boekvorm verschenen.

naar boven