Otto Eduard Gerardus Majella Huiswoud

ONDERDELEN
Uit de geschiedenis


	Arron, Henck Behr, Bram Benjamins, H. D. Bos Veschuur, Wim Asch van Wijck Barnet Lyon Bartelink, Egbert Basseliers, J Beck, Siegfried Biswamitre, C Blijd, Cornelis Boni Bray, Théodore Bromet, M Bruma, Eddy Buiskool, J Cappelle, H. van Cateau van Rosevelt Chin A Foeng, J Cojo (slaaf en held) Combe, Nicolaes Crijnssen, Abraham Currie, Archibald Dahlberg, Johan Dobru, R Doedel, Louis Doelwijt, Thea Donders, Petrus Doth, Rudolf Duplessis, Suzanne Ensberg, Emile Ferrier, Johan Findlay, David Flu, Paul Focke, Hendrik Frederici, Juriaen Getrouw, Rudolf Geijskes, Dirk Gongrijp, Justus Gravenberch, Adolf Hartsinck, Jan Hatterman, Nola Heinsius, Johannes Helman, Albert Helstone, Johannes Hering, Christiaan Herskovits, M Hijlaard, Marius Huiswoud, Otto Kals, Johannes Kappel, Rudie Kappler, August Karamat Ali, A Kersten, Christoph Kernkamp, W Kiban, Robert Kielstra, Johannes Killinger, F King, Johannes Klas, Jozef Kodjo Koenders, Julius Kom, Anton de Lachmon, Jagernath Lammens, Adriaan Lefroy, C Legéne, Peter Lewenstein, M Lichtenberg, P Lier, Rudolf Lier, Willem Lim A Po, Frederik Matzeliger, Jan Mauricius, Jan Mentor Miranda, de J Mitrasing, Frits Morpurgo, A Muller, J Nassy, D Nepveu, Jan Ojeda, Alonso Ommeren, van Ha Ommeren, van He Oudschans Dentz Penard Pengel, Johan Pinas, Johan Present Polanen, Esseline Pos, Hugo Rahman Khan Redmond, J. Sophie Rellum, Eugene Rier, Carel Rikken, Francois Roos, Paul Rooy, de René Rustwijk, George Saavedra, Dario Samson, Philip Samuels, Jacques Savornin Lohman Schouten, Gerrit Schouten, Hendrik Schouten-Elsenhout Schumann, Christian Shrimisier, B Shrimisier, H Simons, R. David Slagveer, Jozef Sommelsdijck Telting, Andre Quassi

Onderwerpen
Bekende personen


	Beeld kunstenaars Muziek / Musici Botanici Schrijvers Uit de geschiedenis

AFDELINGEN


	Algemeen De Douane Telefoonboek Bevolking Distrikten Reis info Cultureel erfgoed Geschiedenis Foto's Natuur Personen Koken / recepten Wat is ANDA

SURINAME

AFDELINGEN -

Bekende personen - - Uit de geschiedenis

terug

Otto Eduard Gerardus Majella Huiswoud

Een groot Surinaams wereldburger.

Otto Huiswoud, werd in 1893 geboren als kleinzoon van slavin Henriette Georgtina Huiswoud en een van Surinames grootste plantagehouders, Isaac Jacob Bueno de Mesquita.

Hij groeide op in Paramaribo en leerde al jong de boekdrukkunst. Maar Otto had op jonge leeftijd reeds een levensdoel en grote plannen, zaken die hij in het koloniale Suriname van die tijd niet kon ontplooien.

Op 16-jarige leeftijd trok Otto de wijde wereld in en kwam in januari 1910 terecht in het ijskoude Brooklyn, New York, waar vlak daarvoor een zware sneeuwstorm gewoed had.

Hij werd al snel actief in de politiek en in 1919 was hij dan ook een van de grondleggers en medeoprichters van de Communist Party of America, die later zou uitgroeien tot de CPUSA. Dat hij daarin ook een belangrijke positie innam, bleek uit het feit, toen hij drie jaar later als de Amerikaanse vertegenwoordiger het 4e Komintern-Wereldcongres in Moskou toesprak. Hij schreef vele belangrijke artikelen, waarin hij opkwam voor de belangen van de zwarten. Zeer bekend uit die periode is zijn publicatie "The Negro Problem is Important". Otto was een keiharde werker en gedreven door zijn visie en ideologie werd hij ook hoofdredacteur van de "The Negro Worker", een regelmatige publicatie die de problemen en achterstelling van de zwarte wereldbevolking onder de aandacht van het publiek bracht.

Maar het kon in het Amerika, het van land rassenscheiding en discriminatie in die tijd niet uitblijven, er kwamen conflicten. In 1923, in St. Paul, kreeg Otto Huiswoud een heftige ruzie met een racistische Texaanse boer. Het bestuur van de Communistische Party of America werd door de rechtse politiek zo zwaar onder druk gezet en koos voor de laffe weg, door Otto Huiswoud te schorsen als partijfunctionaris. Deze grote Surinamer bleef doorvechten en zijn idealen trouw. Hij bleef actief en was twee jaar later een van de deelnemers van het oprichtingscongres van het American Negro Labor Congress, ANLC, dat mede door zijn inbreng vaste vorm kreeg.

Hij maakte, onder meer als Hoofd van het CPUSA-bureau voor Negro Affairs, lange reizen over heel het westelijk halfrond. Geschaduwd door de FBI en de geheime diensten van Engeland, Frankrijk, België, Nederland, Zuid-Afrika en nazi-Duitsland. Maar Otto en zijn vrouw, de Harlemse activiste Hermie Dumont, wisten vaak genoeg hun achtervolgers te slim af te zijn. Otto Huiswoud gebruikte tal van schuilnamen, zoals Frank Billings, Charles Woodson en Edward Mason. En uiteraard wist hij dat veel van die geheime diensten hun tong braken over zijn echte, Nederlands klinkende naam en niet wisten hoe ze die naam moesten schrijven.

Op Jamaica is Otto Huiswoud nog steeds beroemd vanwege zijn publieke debat met Marcus Garvey, die als "Jamaicaans nationalist" de grootste moeite had met Otto's "wereld"denken en het doorbreken van grenzen bij de belangenbehartiging van vooral de zwarte werkende mensen, overal ter wereld.

Als de autoriteiten hem wel te pakken konden krijgen, werd hij gearresteerd. Zoals bij voorbeeld in België, waar hij en zijn vrouw in 1934 bijna drie weken in de cel zaten, om daarna te worden uitgewezen. Maar het enige land waar hij echt voor langere tijd opgesloten zat, was... zijn eigen land Suriname. De beruchte gouverneur Kielstra, die ook verantwoordelijk was voor het opsluiten van Anton de Kom, Louis Doedel en Wim Bos Verschuur, zette hem tijdens de Tweede Wereldoorlog bijna twee jaar lang tussen racistische NSB'ers gevangen.

Otto's broer Egbert Huiswoud, diende in diezelfde periode als beroepsmilitair met de rang van sergeant in het Koninklijk Nederlands Indisch leger (de KNIL). Egbert kwam door een tragische verdrinkingsdood aan zijn einde. Hij stierf als een rat in een val in het laadruim van het Japanse krijgsgevangenenschip de Junyo Maru, waarop hij als "krijgsgevangene / dwangarbeider" naar Japan werd getransporteerd en dat door de Britse onderzeeër HMS Tradewind tot zinken werd gebracht middels een torpedoaanval. Hierbij vielen 5620 doden, de op twee na grootste scheepsramp ooit.

Na de oorlog verhuisden Otto en zijn vrouw naar Amsterdam, waar Otto als voorzitter van de Vereniging Ons Suriname de belangen van Surinamers in Nederland behartigde. In 1956 nam hij samen met Alioune Diop, Aimé Césaire, Frantz Fanon en Richard Wright deel aan het 1er Congrès International des Écrivains et Artistes Noirs - geschaduwd door een legertje Nederlandse BVD-agenten, dat driftig rapporteerde over alles wat hij zei en deed.

In 1961 overleed Otto Eduard Gerardus Majella Huiswoud, 67 jaar oud. Zijn weduwe overleefde hem nog vele jaren en overleed, 92 jaar oud, in 1998. Otto Huiswoud wordt herdacht op websites over heel de wereld. Ook Jamaica is hem niet vergeten. Ultrarechts en racistisch Amerika gruwelt nog van hem als gevaarlijke internationalist. Helaas, in Suriname is het Nederlandse koloniale bewind er effectief in geslaagd Otto Huiswoud te doen vergeten. Een van Surinames grootste zonen!

Otto Huiswoud was de eerste zwarte man die Lenin persoonlijk kende en die hem vanwege zijn prestaties offficieel de hand mocht schudden.

Tekst: John T.S. Brouwer de Koning

Bronnen: The life and work of Otto Huiswoud: professional revolutionary and internationalist (1893-1961), dr. Maria Gertrudis Cijntje-van Enckevort, dissertatie, 2003; Vereniging Ons Suriname; Huiswoud-familiearchieven.

naar boven