Fien poku

Fien poku

De muzikale tegenhanger van Bigi poku was Fien poku.

Fien poku ‘fijnzinnige muziek’ was het muzikale domein van Anton ‘Toni’ Budel (1901-1949). Hij begon zijn muzikale loopbaan op 8-jarige leeftijd als koorzanger in het Rosa-koor. Hij leerde later piano spelen en gitaar, en begeleidde daarmee stomme films in Thalia. Ook speelde hij flageolet en klarinet.

Hij maakte met zijn Budel-band muziek die geschikt was voor danspartijen in o.a. de Gouvernementswoning en het Park. Ze speelden o.a. de genres wals, bolero, foxtrot en calypso en verzorgden de muzikale begeleiding van internationale artiesten. In de jaren dertig verzorgde hij de muziek tijdens boottochten en excursies; zijn band kende daarbij diverse namen, zoals bijvoorbeeld Budel’s (Hot) Jazz Band en the Jazz-Kings.

Bij de vergaderingen van David Findlay’s Sociaal Democratische Partij (SPD) aan de Limesgracht in partij gebouw ‘Het Zoldertje’ werden de muzikale deuntjes verzorgd door het deftige Anton Budel’s klein orkest.

Anton Budel had 2 dochters en 4 zoons. Hij leed aan filariasis, ook wel elefantiasis genoemd, een ziekte die o.a. gepaard gaat met heftige koortsaanvallen, en was in de laatste jaren van zijn leven meerdere malen in het ziekenhuis opgenomen.

De naam Toni Budel is in meerdere publicaties over Suriname terug te vinden. Van een van zijn kleinzoons vernam ik dat zijn bladmuziek door de familie is bewaard. Misschien is deze bladmuziek nog door Time out’s bandleider Marcel “Bally” Balsemhof in zijn digitale muziekarchief op te nemen.
(bronnen o.a. 101 Banknotes)