De laatste der Wajarikoele

Suriname kent met met de Wajarikoele haar eigen Mohikanen. Hun bestaan is vastgelegd door toedoen van Pater Willem Ahlbrinck.

Pater Willem Ahlbrinck (1885-1966) woonde en werkte van 1910 tot 1966 in Suriname. In 1926 maakte hij deel uit van een wetenschappelijke expeditie naar het Wilhelminagebergte onder leiding van de Zwitser Gerold Stahel en hij zou daarna ook deelnemen aan andere expedities.

Ahlbrinck was eerder naar Albina overgeplaatst om mede de missie onder de Karaïben te verzorgen. Later werd hij geestelijk verzorger voor alle Surinaamse Karaïben. Hij leerde Karaïbs en zijn studie van de inheemse cultuur zou leiden tot het standaardwerk Encyclopaedie der Karaïben

Johanna Felhoen Kraal (1902-1965) bracht verslag uit van zijn expeditie in de jaren 1937/1938 die hem tot in de Toemak Hoemak bracht, het gebied waar volgens wetenschappers ooit het goudmeer Parima te vinden was. Hij zocht er de Wama’s en Wajarikoele’s.

Ahlbrinck kwam er achter dat met dood van een vrouw van de stam, genaamd Malawni, – die De Goeje nog had ontmoet- bij de zendeling Axwijk aan de Cottica rond 1938 de stam moet zijn uitgestorven.

Over “De laatsten der Wajarikoele’s in Suriname” is een boek verschenen van de hand van pater Henricus Cornelis Maria Helmer (1898-1981) onder diens pseudoniem Hans van Amstel

Auteur: Nico Eigenhuis