De filaria-campagne

Nadat voor de oorlog Professor Flu de voorwaarden had gecreëerd om de filaria te lijf te gaan werd dit direct na de oorlog door het hoofd BOG Van der Kuyp en iniatiefnemer A. E. Wolff ter hand genomen. Er kwam voorlichting, er was een bijbehorende film, en er was inmiddels zelfs een medicijn genaamd Hatrazan.

Edwin van der Kuyp (1913-1995) was al in 1945 helder over de vereiste aanpak van besmettelijke ziektes in de tropenlanden, met naast filaria ook malaria en gele koorts die door de muskieten werden overgebracht. De door hem beoogde aanpak was simpel: Dood aan de muskieten.

In 1949 hield dr. A.E. Wolff in de Stadszending voor een volle zaal een lezing waarin hij de geschiedenis van de filaria uiteenzette, een ziekte die al in 600 BC werd beschreven. In de 17e eeuw werd door Hillary de elephantiasis in verband gebracht met een lymphebaan-ontsteking. In de loop van de 19e eeuw werd de bijbehorende draadworm ontdekt.

Anno 1947 was er door het werk van Flu in Suriname voor het eerste sprake van een afname van de ziekte. Wolff maakte melding van de onderzoeken in het Buitengasthuis door E. Jong-Baw. Het werk kon worden volbracht door vooral de overbrengende muskieten te bestrijden. In 1950 werd hiertoe ook het gebruik van een klamboe gepropageerd en het publiek gevraagd vooral mee te werken aan voorkoming en behandeling.

In 1953 verscheen een proefschift van Dr. J. Fros met de titel Filaria in Suriname waarbij hij verslag deed van zijn onderzoek in Paramaribo onder 51000 inwoners. In 1956 kon worden gemeld dat het aantal dragers van filaria in het land was teruggebracht van 29 % van de bevolking tot 2%.

Na al zijn werk in de campagne voor de BOG werd Van der Kuyp in 1955 vrijgesteld om zich te kunnen toeleggen op het zuiver wetenschappelijke werk.