Gerardus Majella

Gerardus Majella

In Paramaribo is de voormalige leprozerie Majella vernoemd naar een katholieke heilige. Zijn naam is ook terug te vinden in die van de Surinaamse communist Otto Gerardus Majella Huiswoud.

Hij werd onde de naam Gerardo Maiella (1726 –1755) te Muro Lucano, nabij Napels, geboren als zoon van een kleermaker. In 1749 meldde hij zich bij de redemptoristen als lekenbroeder. Hier vervulde hij zonder tegenspraak eenvoudig werk. Hij werd bekend om het geduld waarmee hij beledigingen en pijnigingen onderging en om zijn liefdadigheidswerk.

Gerardus Majella had tijdens zijn leven vele visioenen. Verder staan verscheidene bovennatuurlijke verschijnselen, zoals genezingen, bilocatie (aanwezigheid op meerdere plaatsen tegelijkertijd), helderziendheid, profetieën en broodvermenigvuldigingen op zijn naam. Gerardus overleed in 1755 op 29-jarige leeftijd aan tuberculose in Caposele in Zuid-Italië.

Gerardus Majella is de patroonheilige van kleermakers, portiers en zwangere vrouwen. Hij werd in 1893 door paus Leo XIII zaligverklaard en in 1904 heiligverklaard door paus Pius X. Een aan hem gewijd Nederlands bedevaartsoord is het redemptoristenklooster van Wittem.

Na de sluiting van leprozerie Batavia werden in 1895 in Suriname drie leprozerieën geopend. Naast Groot-Chatillon en Bethesdea was er in Paramaribo de Gerardus Majellastichting die was te bereiken via de “Lepra-brug” over de Sommelsdijkse kreek.

Koor van de Gerardus Majella Stichting

  Auteur: Nico Eigenhuis