De broers Rijk van Ommeren

De broers Rijk van Ommeren

In 2012 werd in de verzetsheldenbuurt van de Haagse wijk Leidschenveen een brug naar de gebroeders Rijk van Ommeren vernoemd. Deze in Suriname geboren broers kwamen alle vier in Nederland in het verzetswerk terecht, waarbij twee van ze het leven lieten.

De vier broers waren zoons van de landmeter en journalist Harry Johan van Ommeren (1876-1923) die lid van de Koloniale Staten van Suriname was. Na zijn overlijden zou zijn tweede echtgenote Jacqueline Marianna Wijnschenk met hun kinderen naar Nederland afreizen, waarna ook een (half) broer uit een eerder huwelijk, Humphry Norbert, zich bij hen voegde. Tijdens de oorlog speelden de vier broers zoals gezegd een rol in het verzet.

Frank (1918-1944), schuilnaam ‘Christiaans’, fungeerde als uitbetaler namens het Nationaal Steunfonds (NSF) van bankier Walraven van Hall. Na een arrestatie in 1944 trouwde hij met Titia Bleij, koerierster voor de ‘Vrije Verzetsgroep De Griffie’. Nadat hij in 1944 werd opgepakt werd hij op de Waalsdorpervlakte gefusilleerd. Frank kreeg een graf op de erebegraafplaats Bloemendaal te Overveen. Zijn naam staat op het oorlogsmonument in Paramaribo bij de verzetsstrijders in Nederland.

Harry ‘Harti’ Rijk van Ommeren (1913-1996) verrichtte hand- en spandiensten voor het Haagse verzet. Hij werd samen met zijn broer Humphry op 27 december 1944 gearresteerd en werd in februari 1945 vrijgelaten. Na de Tweede Wereldoorlog was hij als advocaat in Den Haag werkzaam.

Lodewijk Hendrik ‘Henk’ Rijk van Ommeren (1917-1944) was vanaf de begintijd lid van het Haagse verzet en werkte evenals zijn broer Frank voor Vakgroep J (‘Joden’). Hij kwam in 1944 in het ‘Oranjehotel’ terecht, het Huis van Bewaring van Scheveningen terecht en werd van daaruit via Amersfoort naar Neuengamme in Duitsland gedeporteerd waar hij op 15 april 1945 overleed. Zijn naam staat op het oorlogsmonument in Paramaribo bij de verzetsstrijders in Nederland.

Humphry Norbert Rijk van Ommeren (1906-1978), verzetspseudoniem Jan Nauta werkte in Den Haag bij het Centraal Bureau voor Statistiek en werd in 1940 actief binnen het Haagse verzet. Hij kwam in 1944 de gevangenis terecht en zou na de oorlog vrijkomen.

Na de bevrijding werd Humphry Rijk van Ommeren hoofd van de Binnenlandse Strijdkrachten, sectie ’s-Gravenhage. Op verzoek van het ‘Welvaartsfonds‘ vestigde Rijk van Ommeren zich in 1949 in zijn geboorteland Suriname. Daar ging hij rond 1951 aan het werk als directeur van het Surinaams Bureau voor Statistiek. Omstreeks 1960 kwam zijn benoeming tot directeur van het Ministerie van Algemene Zaken van Suriname en vier jaar later keerde hij als raadsadviseur in het kabinet van de Gevolmachtigde Minister van Suriname terug naar Den Haag.