Terug naar vorige paginaHet Siva-plein in Paramaribo staat symbool voor de poging van de gekleurde Joodse gemeenschap als volwaardige kerkgangers te participeren. Het mislukte uiteindelijk jammerlijk. Een reconstructie.
Eind 18e eeuw werden de eerste marrons en slaven gedoopt, waardoor ze kerkdiensten konden bijwonen. Voor hen waren in eerste instantie de baka bangi gereserveerd (achterbankjes) en ze zouden hierna gedurende een langere periode ook aparte eigen kerkdiensten krijgen.
Voor de Joodse gemeenschap gold dat er door relaties buiten de eigen groep al snel een gekleurde gemeenschap ontstond. Deze groep werd toegestaan als congreganten deel te nemen aan de diensten maar er was voor hen geen volwaarde positie in de kerk. Vanaf 1759 kwam er een doorbraak doordat ze zich in een een Siva mochten verenigen en er een gemeenschapsruimte op na mochten houden, de Darhe Jesarim (de weg der recht-vaardigen). Het houden van eigen gebedsdiensten werd ze er echter niet toegestaan.
In 1779 kwam er de oproep aan alle Joodse “couleurlingen” om zich te verenigen in de Darhe Jesarim. Verantwoordelijk voor de oproep was David de Isac Cohen Nassy (1747-1806) die door zijn vader was opgeleid in het notariaat en de secretariële functie vervulde van adjutante-gabay bij de joods-Sefardische gemeenschap Beracha ve Shalom (Zegen en Vrede) te Jodensavanne.
Op 2 september 1793 volgde vanuit Jarhe Jesarim een memorie aan het Bestuur van de kolonie om hun godsdienst eigenstandig te mogen uitoefenen en ter plekke volwaardige diensten te mogen houden. Het bestuur van kolonie was niet ontvankelijk voor de wensen van Jarhe Jesarim en het gebouw van Darhe Jesarim aan het Siva-plein werd niet lang hierna -in 1801- afgebroken. De weg der rechtvaardigen was nog lang.
De foto betreft de recent gerenoveerde gekleurde begraafplaats te Jodensavanne.
[ad_2]
Fosten Tori, Geschiedenis, verleden, fosten, oorsprong, gron, roots, rutu, gron, reis 
Auteur: Nico Eigenhuis