Harold Stanley Braam

Harold Stanley Braam werd geboren in 1937 te Paramaribo, Suriname. Harold overleed op 12 mei 2008, op 71-jarige leeftijd te Paramaribo.
Harold was radio programmamaker, moppentapper en vooral pionier en goeroe in de theaterwereld. Hij werd vooral bekend door zijn radioprogramma’s voor ‘AVROS’, zijn inzet voor het Sranantongo en zijn humor.

Hij was een zorgzame, vrolijke man die elke situatie een humoristisch tintje gaf, hoe ernstig het ook was. Zelfs op zijn ziekbed kon hij nog grapjes maken.

Harold begon als verpleegkundige bij het ’s Lands Hospitaal. De omroep boeide hem echter zeer, dus solliciteerde hij bij directeur Wilfred Lionarons van de Avros, die aan de Cultuurtuinlaan haar studio had. Hij werd aangenomen en onder andere door Lionarons zelf wegwijs gemaakt in omroepland. Na enkele jaren verliet hij de Avros en vestigde zich als zelfstandige radiomaker en eigenaar van het reclamebureau ‘La Djogo’.

Harold was een van de individuele artiesten die vanaf de jaren ’60 naam maakten met humoristische optredens in Suriname, hij trad vaak op onder andere samen met Walther Huisden, dit duo werd ook wel de Surinaamse ‘Snip en Snap’ genoemd. Harold’s zoon Clifton Braam, entertainer en omroepleider van de SRS en Walter’s zoon Glenn Huisden, staan momenteel ook samen op het toneel met de cabaret/toneel groep ‘1 en 1=3’ (ze vormen een trio samen met Lucien Vriese).

Harold was een gemakkelijk te benaderen persoon die politiek en cultuur soepel wist te verbinden. Daarom nam men hem serieus, ook al was hij een grappenmaker eerste klasse, kon hij omschakelen naar serieuze nieuwsanalyse. Men nam hem serieus omdat hij keer op keer demonstreerde een kenner te zijn van de volksaard en volkscultuur. Harold was ook actief in de nationalistische organisatie ‘Wi Egi Sani’.

Daarnaast was hij lid van de Nationalistische Beweging Suriname (NBS), met mannen als Henk Chin A Sen. Ook heeft Harold jarenlang deel uitgemaakt van het bestuur van de organisatie voor gemeenschapswerk, Naks. Harold zat als één van de personen van het eerste uur in het oprichtingsbestuur van Naks, dat toen stond voor ‘Organisatie voor Gemeenschapswerk Naks’.

Vernieuwend was Harold’s grote waardering voor de Surinaamse taal, het Sranantongo. Het moest volgens Harold meer herkenbaar en toegankelijk worden gemaakt. Daarvoor was het heel erg elitair. Harold had een enorme verdienste bij de ontsluiting van de volkstaal. Vlot van tong begon hij met nieuws in het Sranantongo. In zijn programma moest ook de reclame in de volkstaal zijn, wat heel uniek in die tijd was, ‘Ons idee was ook de kleine man de mogelijkheid te bieden gebruik te maken van de radio’, zei Harold. Harold voelde zich thuis achter de microfoon. Dat gold niet alleen voor de radio, maar ook op het toneel.

Bij de viering van 50 jaar Rapar werd Harold gedecoreerd met een gouden speld voor zijn verdiensten. Hij presenteerde het welbekende programma ‘Satra neti sowsu’.

Met zijn humor veroverde Harold Suriname en ook de (Nederlandse) Surinamers die na de onafhankelijkheid uit Suriname trokken, bleven hem volgen en kochten elpee’s met de grappen van Harold. Hij zal altijd blijven voortbestaan in onze herinnering

Bron Faceboek groep: Nostalgisch Suriname