Humphrey, Wim en Steve

Sancho (Humphrey) Lieuw-on, Pancho (Wim) Chin A Loi, Steve Boston.

Drie grootheden uit de Surinaamse en Nederlands-Surinaamse Latinscene uit de jaren ’50-’60-’70 toen de Latin muziek in Suriname hoogtij vierde en daarna ook in Nederland opbloeide. Vrienden die jaren elkaars kunnen en kennis hebben mogen delen. Deze vriendschap is reeds in Suriname ontstaan waar Pancho een band was begonnen op jonge leeftijd genaamd “The Piccadilly Boys” waar Steve ook deel van uitmaakte.

Sancho speelde in die tijd ook met verschillende bands en was o.a de eerste guitarist bij de “Vrolijke Jeugd” van Pa Waal. Steve en Pancho hebben beiden deel uitgemaakt van het Max Woiski sr. en Max Woiski jr. Ritmo Tropical gebeuren. Sancho heeft o.a. deel uitgemaakt van The Twinkle Stars en had zijn eigen band genaamd Conjunto Paco y Sancho.

Deze latinmeesters hebben met vele muzikanten het podium en hun kunnen mogen delen en zijn niet weg te denken als te zijn “Maestros del Ritmo Música Latina”. Ook in het buitenland hebben zij gemusiceerd. Steve en Pancho in Zweden, Noorwegen e.a. landen.

Pancho heeft zich begeven in de muziekscene van de Latinos in New York met Ray Barretto, Ruben Blades. In Zweden waar hij al jaren woont musiceert hij nog steeds. Hij mocht ook Bebo Valdes R.I.P. (vader van Chucho Valdes) aan zijn grote vriendenkring van Latin maestros toevoegen.

Steve Boston was niet weg te denken uit het Ritmo Tropical en Natural gebeuren, maar heeft ook als docent Latin muziek zijn naam en faam verkregen.

Sancho heeft door zijn nummer “Loekoe fa ding boi é dansi” grote bekendheid verworven ihb door het bespelen van de Cubaanse tres. Vooral op Curaçao waar Angel Job mba “El Gordito de Oro” hem alle lof toezwaaide en het nummer razend populair werd. Ook in Suriname en in Nederland is dit nummer heel populair geworden.

Een leuk verhaal om nog hierbij te vertellen is dat toen mijn vader Edmund J.N. van Leeuwaarde (Casa El Sol) zijn band formeerde hij mannen als Steve Boston, Franklin (mba als Copie) Arduin en Frank Leeflang als muzikanten had. Jammergenoeg is deze band geen lang leven beschoren geweest.

Mijn vader was zeer muzikaal maar kon geen instrument bespelen behalve de drie akkoorden van “mé go bai wan kow” simpele versie CGF op de guitaar. LOL

  Cheryll van Leewaarde