Halikibe door de jaren
Toen in 1928 door gouverneur Rutgers bij de voormalige vuilstortplaats aan het Rietbergplein het swingende uitgaanscentrum Halikibe werd geopend deelde ook Suriname in de geneugten van the roaring twenties. Helaas bleef het geen feest.
Uitgaanscentrum Sociëteit Halikibe was een initiatief van directeur Loe. Berichten uit die tijd spreken van een ongewenste voorziening, waar weliswaar de Fien pokoe (fijne muziek ) van Budel’s Jazz Band te horen was, maar ook de favoriete dame van de dansvloer werd gekozen –de zogenoemde Halikibe prinses-, en drank werd geschonken, kortom een oord des verderf.
In een krantenbericht uit die tijd wordt uitgebreid verslag gedaan van een tweetal dames die letterlijk en figuurlijk de weg waren kwijtgeraakt na een bezoek aan de sociëteit. Het tij zat helaas niet mee omdat nog geen jaar later de wereldcrisis uitbrak en Halikibe financieel in de problemen kwam.
In 1937 werd Halikibe overgenomen door de nieuwe eigenaar Jong Tjien Fa. Er werden weer feestjes georganiseerd, zoals in 1937 toen door de troep P.A.H.B. boys een afscheidsfeestje werd gevierd van mannen die zich op Aruba gingen vestigen. Door een jonge medewerker van zijn bedrijf werd Jong Tjien Fa in 1940 voor een bedrag van 670 gulden bestolen.
Tijdens de tweede wereldoorlog waren te Halikibe militairen gelegerd. In 1947 zouden de toen nog in Halikibe en Zeelandia gevestigde militairen verhuizen naar de Verlengde Gemenelandsweg. Halikibe kwam hierna beschikbaar voor verschillende doeleinden. Zo werd er in 1949 een groep Witrussische immigranten voor Suriname en andere Latijns-Amerikaanse landen opgevangen en was in 1949 op Halikibe het Bureau Sanitaire inspectie (de Hygienische Dienst) gevestigd.
In 1960 kregen de toen te Halikibe verblijvende leerlingen van de van Sypensteinschool vervroegd vrij in verband met de bouw van hotel Torarica.
Auteur: Nico Eigenhuis 