Elias

Vorige pagina

Elias

Koning Willem I verhief in 1814 eigenhandig een aantal Amsterdamse Patriciërs in de adelstand, waaronder de familie Elias, te beginnen met ‘oom’ David Willem Elias, destijds de burgemeester van Amsterdam. De familie is verbonden aan het einde van ‘de gouden driehoek’.

Burchard Joan Elias (1799-1871) werd geboren in Amsterdam als kind van Gerbrand Elias en Henriëtte Alexandrine Adélaïde von Deneken. Hij zou de laatste gouverneur-generaal zijn van de Nederlandse Antillen, een kolonie die bestond tussen 1828 en 1845 als een fusie van Suriname en Curaçao. Nadat Elias zijn functie had verlaten, werd de kolonie opnieuw gesplitst.

In 1843 overleed Willem I en kwam ook een einde aan diens Nicaraguakanaal-plan tot het realiseren van een Interoceanische verbinding voor 100 jaar.

Burchard Joan Elias trouwde in 1823 met Cornelia Dorothea Adelheid Scholten van Aschat. Na haar dood in 1836 trouwde hij in 1837 met haar zuster Lidie Henriëtte. In Suriname werd in 1843 hun zoon geboren, Adolphe Eugene Elias (1843-1919).

Hij was later in ’s Gravenhage nauw verbonden aan West- en Oost-Indië en sloot zijn ambtelijke loopbaan af als secretaris-generaal van het ministerie van Koloniën. Hij was daarna dertien jaar lid van de Raad van State. in de periode 1893-1919.

Henri Alexander Elias (1829-1903) was de broer van Burchard Joan Elias. Zowel Henri Alexander als zijn broer Burchard waren ingeschreven aan het privé-internaat van Simon van Moock in Delft. Een jaar later sloten de Ashanti- prinsen Kwasi Boakye en Kwame Poku zich bij Henri Alexander en Burchard aan op deze kostschool.

Bij koninklijk besluit werd hij in 1862 benoemd tot gouverneur van de Nederlandse Goudkust, met de titulaire rang van luitenant-kolonel. Zijn motief zou zijn dat hij afscheid wilde nemen van Kwame die zelfmoord had gepleegd in Elmina Castle op 22 februari 1850. Hij arriveerde in oktober 1862 in Elmina. In 1865 werd hij eervol ontslagen.

Er schuilt een vreemd soort symboliek in de familie Elias, met daarin de laatste gouverneur-generaal in de West, zijn in Paramaribo geboren zoon die zich in Nederland over de toekomst van de Kolonie buigt en zijn broer die gouverneur werd van de voormalige Afrikaanse goudkust.

Er zijn boeken verschenen over de historie van Kwasi en Kwame, waaronder “De zwarte met het witte hart”
.

  Auteur: Nico Eigenhuis