Bolivar – Simon

Bolivar

Nadat het Koninkrijksstatuut tot stand kwam in 1954 werd in Paramaribo op initiatief van de Venezolaanse consul besloten een beeld van Simon Bolivar te laten plaatsen.

Tijdens de Pan-Amerikaanse conferentie in Caracas dat jaar gaf Lou Lichtveld aan het plaatsen van dit beeld te omarmen omdat hij Bolivar zag als de verpersoonlijking van de vrijheid.

Simón José Antonio de la Santísima Trinidad Bolívar y Palacios (1783-1830) kwam uit een aristocratische criollo-familie, oorspronkelijk afkomstig uit het Baskische Bolibar.

Dankzij het fortuin van zijn ouder kon Bolívar onderwijs genieten van privé-docenten en kon hij in 1799 naar Spanje reizen om zijn opleiding voort te zetten. In 1807 keerde Bolívar terug naar Venezuela, nadat Napoleon diens oudere broer Jozef Bonaparte had benoemd tot koning van Spanje en de Spaanse koloniën.

Bolívar maakte in Venezuela deel uit van de verzetsbeweging tegen Spanje. In 1812 schreef hij het Manifiesto de Cartagena (Cartageens Manifest), tijdens zijn verblijf in Cartagena, in het huidige Colombia, waarheen hij was gevlucht, nadat Francisco de Miranda zich in juli van dat jaar te Caracas had overgegeven aan de Spanjaarden.

In 1813 leidde hij een invasie in Venezuela. Op 6 augustus 1813 veroverde hij Caracas, en werd de republiek Venezuela uitgeroepen.

Vervolgens trok Bolívar naar Colombia, waar hij de nationalisten aanvoerde en waar hij in 1814 Bogota veroverde. In ging hij naar 1815 Jamaica waar hij hulp vroeg aan de Haïtiaanse president Alexandre Pétion. Van Pétion kreeg hij financiële en morele steun bij de uitrusting van een invasievloot om de opstand tegen Spanje voort te zetten.

Als enige tegenprestatie verlangde Pétion de afschaffing van de slavernij in Venezuela. Met Haïtiaanse ondersteuning en de hulp van de llanero José Antonio Páez wist Bolívar vanaf 1816 weer de nodige gebieden te veroveren. In 1819 kon heel Colombia gevoegd worden bij het gebied dat niet meer onder Spaanse controle stond.

In december van dat jaar riep Bolívar de Republiek van Groot-Colombia uit: een federatie die grote delen van het huidige Venezuela, Colombia, Panama en Ecuador omvatte. Bolívar zelf werd president. In de jaren twintig van de 19e eeuw verlegde Bolívar zijn activiteiten naar Peru en Bolivia.

In augustus 1825 werd ter ere van Bolívar de Republiek Bolivia naar hem genoemd. Bolívar stierf op 17 december 1830 in het Colombiaanse Santa Marta op het landgoed, thans museum, Quinta de San Pedro Alejandrino, waarschijnlijk aan tuberculose.

Tegenwoordig staat Simon Bolivar in Latijns-Amerika nog steeds bekend als El Libertador, ofwel De Bevrijder.

  Auteur: Nico Eigenhuis