Raillard

Bij het uitbreken van de oorlog waren er namens de EBG niet alleen Duitsers actief in Suriname. De Zwitser Raillard werd na de oorlog gevraagd om mee te beslissen over het lot van de geïnterneerde Duitsers op Kopieweg.

De Zwitser Ds. Johannes Raillard (1899-1954) werd in het Duitse Herrnhut geboren. In 1928 ging hij als zendeling aan de slag in Suriname waar hij directeur werd van Kinderhuis Alkmaaar, alwaar hij een hindoestaans blad uitgaf.

In 1939 werd hij de leider van de Hindoestaansde missie vanuit de Grote Stadskerk en in 1949 werd hij in Nederland benoemd tot Bisschop. Hiernaast werd hij betiteld tot Officier in de Orde van Oranje Nassau.

Raillard zou zich na de oorlog een voorstander tonen van de verzelfstandiging van de EBG in Suriname. In 1954 was hij weer in Suriname waar hij met Geyskes en Ds Mittemeier Stoelmanseiland zou bezoeken in het kader van een aldaar te bouwen hospitaal, voor het zover was overleed hij echter in Paramaribo in zijn hotelkamer. Zijn dochter Ingeborg zou zich hierna in de jaren zestig in Suriname vestigen.

Zwitserland deed tijdens de tweede wereldoorlog al het mogelijke om vooral de neutrale status te behouden. Die werd in 1815 verkregen en na de eerste wereldoorlog werd in het land de Volkenbond gevestigd. Na de Anschluss van Oostenrijk in 1938 werden de Zwitsers gemobiliseerd, waarbij van de 4 miljoen inwoners er 500.000 man werden gemobiliseerd.

Er zou in Suriname na de oorlog worden gekozen om in navolging van de Nederlandse operatie Black Tulip alle Duitsers zonder aanzien des persoon terug te sturen naar Duitsland. Dit lot trof ook de meeste van de in Suriname actieve Duitse EBG-zendelingen die in Suriname op Kopieweg waren geïnterneerd.

Auteur: Nico Eigenhuis