Surinamers tentoonstelling

Le Jardin

In 1883 werden tijdens de wereldtentoonstelling in Amsterdam groepen Surinamers tentoongesteld. In de stad Parijs werden rond die tijd jarenlang ‘antropologische tentoonstellingen’ georganiseerd. In dezelfde stad zou in 1937 het wereldcongres tegen imperialisme worden gehouden, met als bezoekers o.a. Otto Huiswoud, Anton de Kom en Nola Hatterman.

In 1860 werd door Napoléon III en keizerin Eugénie de Jardin Zoologique d’Acclimatation geopend, waar planten en dieren uit de koloniën konden acclimatiseren aan de weersomstandigheden in Frankrijk. Tijdens het beleg van Parijs (1870-1871) werden veel van de dieren in de dierentuin gekookt en opgegeten.

Van 1877 tot 1912 werd de Jardin Zoologique d’Acclimatation omgebouwd tot l’Acclimatation Anthropologique . In het “middenkolonialisme” werd de nieuwsgierigheid van Parijzenaars gewekt voor de gewoonten en levensstijlen van buitenlandse volkeren. Nubiërs , Bosjesmannen , Zulus en vele andere Afrikaanse volkeren werden “tentoongesteld” . Het was een groot succes en het aantal bezoekers aan de Jardin verdubbelde en bereikte het miljoen.

I

n 1931 werd de laatste antropologische tentoonstelling gehouden en sindsdien is het een gezinsgericht recreatiepark geworden, gericht op activiteiten voor kinderen. Onder de attracties zijn veel fair-achtige activiteiten, waaronder mini-achtbanen, schommelritten en een verzameling boerderijdieren en vogels.

Van het tentoonstellen van mensen wordt inmiddels spijt betoond met een plaquette.

  Auteur: Nico Eigenhuis