Surinaamse Sociaal Democratische Vrouwenbond

In het jaar 1937 werd in Suriname vakbondsleider Louis Doedel door toedoen van gouverneur Kielstra opgenomen in ’s Lands Psychiatrische Inrichting. In datzelfde jaar werd er de “communistische” SSDV opgericht.

Bij de oprichting van de bond werd uitdrukkelijk aangegeven dat er zou worden gehandeld in navolging van de strijd die in Nederland werd opgepakt ‘tegen oorlog en fascisme’ en voor ‘vrijheid en welvaart’’. De bond zou in het jaar daarop steun betuigen aan de kandidatuur van Grace Schneiders-Howard bij de Statenverkiezingen. Zij zou het eerste vrouwelijke Statenlid in Suriname worden.

De geformuleerde doelstelling bij de oprichting is een teken dat er vanuit Suriname contacten waren met Nederland, waar de Bond van Surinaamse Arbeiders in Nederland reeds in 1935 haar stem liet horen in het blad de Tribune. Die Bond stipte daarbij een aantal belangrijke kwesties aan, waaronder De Jodenvervolging in Duitsland, De moord op communist Fiete Schulze in Duitsland, De Japanse opmars in Noord-China en de armoedebestrijding in Suriname

De eerste voorzitter van de Vrouwenbond was Elisabeth ‘Sasa” Johanna Temmes. ‘Moesje’ Temmes was marktvrouw en toonde al op jonge leeftijd haar strijdbaarheid toen ze in een handgemeen terecht kwam, waarbij ze voor haar rol op het politiebureau belande. Andere bestuursleden waren ten tijde van de oprichting M. Moesel, G. Zinhagel, Ph. Duurvoort, B. Alcott, M. Condorf en E. Jordan.

De SSDV was een van de bonden die door Wim Bos Verschuur in 1941 werd opgenomen in de Surinaamse moederbond. Het moet een doorn in het oog van Kielstra geweest zijn.

In 1951 werden bij een bijeenkomst van de SSDV sprekers van de NPS uitgenodigd. In 1959 zou de toenmalige voorzitter van de moederbond, Johan Pengel, Sasa Temmes, Pa Juriaans en Gravenberg voor hun werk huldigen tijdens een massameeting in theater Bellevue in aanwezigheid van Ensberg en Essed.

Auteur: Nico Eigenhuis