Waaggebouw

Het Waaggebouw

Vorige pagina

Het Waaggebouw aan de Waterkant is na de Grote Brand van 1821 in direct herbouwd. Het wegen en meten van de producten van de kolonie moest namelijk zo snel mogelijk worden hervat.

Gerrit Paardekooper was een bekende meester-metselaar in de eerste helft van de 19e eeuw. Hij maakte voor zijn werk gebruik van de nieuwste vindingen, en zorgde voor de bouw van putten, sluizen en suikermolens.

Na de grote stadsbrand van 1821 waren er veel bouwactiviteiten in Paramaribo. Paardekooper bouwde de Waag in 1822-1824 naar een ontwerp van stadsbouwmeester Willem de Vroome.

In het Waaggebouw werden later ook de recherche en douane gevestigd, ernaast stond half boven het water het voormalige houten gebouw van de politie, dat later is herbouwd aan de overkant van de straat.

Paardekooper woonde in de Domineestraat samen met de vrije mulattin Josina Hendrina Griethuysen, en had daar vermoedelijk ook zijn werkplaats. In 1827 verkocht hij zijn bezittingen repatrieerde.

Stadsbouwmeester De Vroome was niet alleen verantwoordelijk voor het Waaggebouw. Zo liet hij het door hemzelf gebouwde voormalig Joods Israëlitisch theater, ‘De Verrezene Phoenix’ in 1824 aankopen en verbouwen tot katholieke kerk die hij voorzag van de tekst “In isto transfigurato loco offerimus nunc soli Deo vero” (In deze van gedaante veranderde plaats offeren wij nu de ene ware God).

In 1883 werd om dit gebouw de huidige geheel in hout opgetrokken Petrus en Paulus Kathedraal gebouwd, de huidige Basiliek, waarna de oude kerk werd afgebroken.

Het Waaggebouw is rond de laatste eeuwwisseling gerenoveerd. De artistieke Botty Sanches vestigde er zijn art gallery met naast schilderijen ook houtsnijwerken afkomstig uit het Marrondorp Pikin Slee. Het werd in die periode een centrum voor het uitgaansleven in Paramaribo. Botty fungeerde hiernaast ook als gids en kwam op jonge leeftijd in 2008 te overlijden.

  Auteur: Nico Eigenhuis