Suffragettes – vrouwenkiesrecht…

Suffragettes en Suriname

De beweging die in 1903 streefde naar vrouwenkiesrecht in Engeland staat bekend als de Suffragette-beweging, een term die is afgeleid van het Franse suffrage, stemrecht. Het vormde de eerste feministische golf en deze bereikte ook Nederland. De beweging had indirect ook invloed op de positie van vrouwen in Suriname.

Emmeline Pankhurst (1858-1928) richtte in 1903 in Engeland de Woman's Social and Political Union op. Haar activiteiten leidden ertoe dat in 1918 de Britse regering vrouwen het passief kiesrecht toekende. In 1928 verwierven vrouwen er uiteindelijk dezelfde stemrechten als mannen.

In Nederland gold in die periode de arts Aletta Henriëtte Jacobs (1854 1929) als de belangrijkste feministe. Het was mede aan haar te danken dat in 1919 in Nederland het actief vrouwenkiesrecht werd gerealiseerd.

Begin 20e eeuw was er in Suriname een drietal vrouwen aan te wijzen die het nodige hadden meegekregen van de emancipatiebeweging. Naast Grace Schneiders-Howard hadden Margaret Ann Douglas en gouverneursvrouw Anna Van Asbeck-Kluit een opleiding in Europa gevolgd. Ze zouden in Suriname van grote betekenis zijn voor de gezondheidszorg en de positie van de vrouw in de besturen van het land.

De discussie over de invoering van het vrouwenkiesrecht in Suriname speelde pas rond 1936, waarna het passief kiesrecht werd geïntroduceerd. Bij de Statenverkiezingen in 1938 was de sociaaldemocraat Grace Schneiders-Howard (1869-1968) de eerste vrouw die werd gekozen voor de Koloniale Staten van Suriname.

Na de oorlog zou Sophie Redmond zich verkiesbaar stellen. Uiteindelijk zouden pas in 1963 alle vrouwen in Suriname het recht krijgen om te stemmen.

Emmeline Pankhurst

  Auteur: Nico Eigenhuis