De Luitenant Weyne-weg

Luitenant Weyne

Wie de foto’s van de aanleg van de Luitenant Weyne-weg bekijkt ziet weinig vrolijke gezichten. Hij zette voor de weg van Moengo Tapoe naar Albina onder andere gedetineerden in.

Weyne (1891-1927) was voor hij in Suriname als Districtscommissaris te Marowijne werd aangesteld actief in Oost Indië. Behalve van gestraften werd door hem bij het aanleggen van de weg ook een twintigtal militairen ingezet om de weg te realiseren. De route van zijn weg was eerder al verkozen door luitenant Strucken.

De weg was een voorloper van de Oost-West verbinding.. Het gaf een eerste invulling aan de plannen van gouverneur Van Heemstra die in Suriname inzette op het aanleggen van een goede infrastructuur in het land. Bedoeling was na het inzakken van de balata- en goudwinning de landbouw in het district tot ontwikkeling te brengen.

Na de opening van de weg door de gouverneur in 1926 liet professor Stahel bij Albina een koffieproeftuin aanleggen die werd gerund door dr D..S. Fernandes (die later Dirkshoop runde). Deze zou later worden overgenomen door de Britten Barclay en Isac die in 1922 te Galibi een beloftevolle cocosplantage waren gestart. Vanuit Albina startte Chin A Loi nadien een autodienst op de Weyneweg.

Ter gelegenheid van de opening van de weg werd Weyne benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Zijn gezondheid liet toen reeds te wensen over doordat hij in Suriname malaria had opgelopen. Hij overleed een jaar later op slechts 36 jarige leeftijd te Magelang, Oost Indië, en liet een vrouw en vijf kinderen achter.

Ter nagedachtenis is aan de weg te Albina een gedenksteen voor Weyne geplaatst.

  Auteur: Nico Eigenhuis