Boeroes versus de Madeirianen
De Boeroes versus de Madeirianen
 |  Vorige pagina |
Begin 20ste eeuw was het door de landbouwcrisis roerig in Suriname, en eigenlijk was iedereen tegen iedereen. Het protest van de Boeroes destijds tegen de komst van nieuwe contractanten van Madeira zorgde er voor dat het aantal Madeirezen in het land beperkt is gebleven.
De tegenstellingen in de kolonie waren begin 20ste eeuw groot. Het was de tijd dat door de krullotenziekte de cacao-productie stilviel, en de markten van de belangrijkste andere plantageproducten instortten. In 1905 kwam Julius Halfhide met zijn “De landbouwcrisis in Suriname” waarin hij grootschalige investeringen in de landbouw bepleitte, gekoppeld aan het aantrekken van nieuwe immigranten en een verdere differentiatie.
George Rustwijk zou zijn pleidooi onderschrijven, en diens docent O’Ferrall ridiculiseerde de aanleg van de Lawaspoorlijn, de Goudlijn, door Cornelis Lely. Hiernaast was er de aanleg van de stadsgasfabriek die voor Killinger -die een sterke voorkeur had voor een waterkrachtcentrale- de aanleiding was voor het plegen van zijn coup.
In die tijd lag ook nog Grace Schneiders-Howard in de clinch met Sitalpersad, van wie ze vond dat hij te weinig deed voor de immigranten.
De komst van contractanten van Madeira naar Suriname werd in 1853 direct gevolgd door de komst van Chinezen, waaronder de “Portugese” Chinezen van Macau, en hierna de Hindustanen en Javanen. In 1884 werd vanuit Madeira zelf een verbod uitgevaardigd om vanuit de West nieuwe contractanten van het eiland te werven.
Er waren toen al tienduizenden Madeirezen van het eiland vertrokken naar met name Brits-Guyana.
De Boeroes voorkwamen daarna rond 1910 dat serieuze plannen voor de werving van nieuwe Madeirianen voor Suriname als arbeidskracht in de landbouw alsnog werd gerealiseerd. Ze meenden onder aanvoering van de Tammenga’s dat de ontwikkeling van de landbouw bij uitstek hun terrein was.
Het zal vast niet alleen aan de inzet van de Boeroes te danken zijn, maar uiteindelijk bleef het aantal contractanten vanuit Madeira in Suriname beperkt.
Auteur: Nico Eigenhuis 