Anton Leeuwin
De in 1975 overleden onderwijzer W.A. Leeuwin was een van de stonfutu van de EBG-gemeenschap op Uitkijk. Hiernaast is hij de man die er voor zorgde dat de herinnering aan muzikant Johannes Nicolaas Helstone in Suriname levend is gebleven Willem Anton ‘Anton’
Leeuwin trouwde in 1928 met Elisabeth Emelie Ons. Na het behalen van zijn hoofdakte Nederlands werd hij in 1929 aangesteld als onderwijzer aan de destijds nieuwe Graaf van Zinzendorfschool. Als klasse-onderwijzer en later schoolhoofd zou hij vanuit zijn eigen ervaringen zijn collega’s overtuigen van het belang van ‘een leven lang leren’.
Hij stond bekend als een onderwijzer met een brede belangstelling en ontwikkeling en legde een persoonlijke bibliotheek aan waarbij hij aantekeningen maakte over onder andere de Surinaamse geschiedenis. Leeuwin werd in 1934 een van de bestuursleden van landbouwnederzetting Creola te Uitkijk, die de mogelijkheid bood aan creolen om zich als klein-landbouwer te vestigen. Hij werkte hierbij mee aan het opheffen van de knelpunten op het gebied van de bereikbaarheid en de waterhuishouding.
Tijdens de oorlogsjaren zou Leeuwin op verzoek van de Nationale Vereniging “Suriname Waakt” een radiotoespraak houden over het leven en werk van Helstone, waarbij o.a. diens “Danklied” uit 1913 ten gehore werd gebracht, met een sopraan-solo van Ella-Thijm-Vervuurt. In 1948 zou hij hierna bij de AVROS als trotse voorzitter van het Musicus Helstone Comite de onthulling van het Helstone Monument aankondigen. In 1964 zou in het boek ter gelegenheid van 100 jaar emancipatie de door hem geschreven biografie van Helstone worden opgenomen.
Toen in 1974 het 40-jarig bestaan van Creola werd gevierd in aanwezigheid van minister-president Arron, was W.A. Leeuwin als oprichter en secretaris een van de sprekers. Nadat hij een jaar later, kort voor de Onafhankelijkheid van Suriname, plotseling overleed zou voormalig colllega W.H.C. Monkou een in memoriam aan hem wijden. Naar Anton Leeuwin is in Suriname een school vernoemd.
Auteur: Nico Eigenhuis