Voor afleiding en verstrooiing Om de plaats, die de Buiten Sociëteit "Het Park" in de Surinaamse samenleving innam, in voldoende mate te kunnen waarderen, moet men weten dat Het Park tot 1942 de enige besloten club in Suriname was. Andere recreatiegelegenheden bestonden er practisch niet. Aanvankelijk alleen het toneelgebouw Thalia, waar af en toe een toneeluitvoering werd gegeven, en sinds 1912 ook nog twee bioscopen. Onder die omstandigheden zal de betekenis die Het Park als enige besloten club in die tijd had wel zonder meer duidelijk zijn. Het was de enige plaats waar de daarvoor in aanmerking komende ingezetenen van Suriname in een beschaafde omgeving en prettige sfeer, afleiding en verstrooiing konden vinden. De doelstelling van de vereniging Buiten Sociëteit "Het Park" is volgens art. 2 van haar statuten het onderling genoegen van haar leden te bevorderen. Zij tracht dit doel te bereiken door haar gebouwen en terreinen op de uren, vastgesteld bij Huishoudelijk Reglement, voor de leden toegankelijk te stellen en door het geven van muziekuitvoeringen, dansgelegenheden en andere recreatie-activiteiten. Zo werden er in Het Park ook vaak lezingen en voordrachten over verschillende onderwerpen gehouden.

Het Park beschouwde het o.m. als haar taak de Etat-Mayor van de Nederlandse en andere oorlogsschepen die Suriname aandeden, te ontvangen. Het stelde zijn deuren open voor Marine- en Koopvaardij-officieren en voor transito-passagiers. Het was de enige plaats waar zij tijdens hun verblijf in de haven, althans vóór de Tweede Wereldoorlog, afleiding konden vinden. Vooral bij verjaardagen van leden van het Nederlandse Koninklijk Huis stond Het Park centraal in deze feestelijkheden. Ontvangsten door de militaire bevelhebber vonden zonder uitzondering in de Sociëteit plaats en, waren er feestelijkheden op het Gouvernementsplein, dan heerste er in Het Park ook een overweldigende drukte. Dat met al deze drukte en feesten de gouverneur, als naaste buur, niet altijd gelukkig was moge blijken uit de opmerking dat: "van hem niet altijd de medewerking werd ondervonden die men graag gewenst had".