| |
| |
| | SURINAME  AFDELINGEN -
Geschiedenis - - 20 ste EEUW
 terug
SURINAME IN DE 20 ste EEUW
 MEDISCHE ZORG
Reeds bij de aanvang van deze eeuw waren er in alle distrikten distrikts-geneesheren gevestigd, die de patiënten daar moesten behandelen. In enkele distrikten, waar onder Nickerie en Albina waren er ook ziekenhuizen gevestigd
Bovendien waren er op sommige plantages, bijvoorbeeld Marienburg en Katwijk, hospitalen ten behoeve van de immigranten, die immers recht hadden op vrije geneeskundige behandeling.
Met de achteruitgang van de grote landbouw zijn al deze plantage-hospitalen verdwenen, maar het aantal gouvernementsklinieken werd in de tweede helft van de eeuw uitgebreid en in de laatste decennia werden er ook op sommige plaatsen gezondheidscentra ingesteld.
Grote bedrijven, zoals de Suralco en de SML (Wageningen) zorgden ook voor een eigen medische dienst, met artsen en ziekenhuizen. In latere tijd zijn de medische diensten van deze ondernemingen meer op het niveau van poliklinieken en worden de meer ernstige gevallen doorverwezen naar een van de ziekenhuizen in Paramaribo.
Nieuw-Nickerie kreeg in recente tijd een modern ziekenhuis, waaraan ook enkele specialisten verbonden zijn. Het is daarom niet meer nodig dat patiënten voor allerlei kleine ingrepen de moeilijke reis naar Paramaribo maken.
Ook een goed uitgerust medisch laboratorium te Groningen (een geschenk van de Boeren in 1995) voorziet daar duidelijk in een behoefte.
Voor de medische zorg in het distrikt Marowijne zijn belangrijk geweest het ziekenhuis van de Suralco te Moengo en het streekziekenhuis te Albina. Het ziekenhuis te Moengo is inmiddels echter gesloten, terwijl als gevolg van de binnenlandse oorlog het ziekenhuis te Albina werd verwaarloosd.
Bij het begin van deze eeuw was er in Paramaribo maar een ziekenhuis, het Militair Hospitaal, waar ook burgerpatiënten werden opgenomen voor behandeling en verpleging. Dit ziekenhuis verwierf zich een goede naam in het gehele Caraibisch gebied en vele uitstekende buitenlandse en surinaamse doktoren hebben er gewerkt. In 1934 werd het officieel omgezet in een burgerziekenhuis en kreeg toen de naam van 's Lands Hospitaal.
In 1916 opende het St. Vincentius Ziekenhuis zijn poorten en ook dit ziekenhuis heeft onder leiding van Nassy,Tjong A Yong en Faverey en met de verpleegkundigen van de liefdezusters van Tilburg voor velen genezing gebracht.
Na de Tweede Wereldoorlog nam de behoefte aan ziekenhuisbedden toe en door de bouw van het Diakonessenhuis in 1962 en het Academisch Ziekenhuis in 1965 werd aan die behoefte tegemoet gekomen.
Het Lands Psychiatrisch Ziekenhuis L.P.Z. heeft (ook onder andere namen) de gehele eeuw bestaan op dezelfde plek waar dit ziekenhuis nog steeds staat.
De periode na 1980 heeft ook in de medische sector voor de nodige problemen gezorgd, waaronder het wegtrekken van medici en het tekort aan medicijnen en andere benodigdheden. In de laatste jaren is er een trend merkbaar van herstel.
Echter, medische hulp dreigt onbereikbaar te worden voor velen in de samenleving, omdat de Regering, c.q. het Staatsziekenfonds (SZF) vaak niet of niet op tijd aan hun betalingsverplichtingen jegens ziekenhuizen en artsen voldoen, waardoor die van de patiënten directe betaling eisen. En niet iedereen is in staat de hoge kosten van medische hulp op te brengen.
Het Staatsziekenfonds was in 1980 opgericht, na een lange periode van voorbereiding.
Het SZF heeft in de beginjaren goed gefunctioneerd en hij betekende voor velen een oplossing, vooral bij hospitalisatie. Maar door de hiervoor aangehaalde problemen kan het SZF de laatste jaren niet meer (volledig) voldoen aan zijn verplichtingen, waardoor de financiële lasten bij ziekte weer volledig op de schouders van de ambtenaar zijn komen te rusten.
Een belangrijke episode uit de geschiedenis van de medische zorg in deze eeuw is ongetwijfeld het werk van de Medische Zending.
Toen deze eeuw begon was dit beperkt tot de hulp die de zendelingen van de EBG in het binnenland konden bieden aan de patiënten.
Dit werk kreeg belangrijke uitbreiding door de opening in 1947 van het Prinses Juliana Zendingshospitaal te Kabelstation. Toen door de bouw van de stuwdam bij Afobaka ook Kabelstation zou onderlopen werd dit ziekenhuis verplaatst naar Djoemoe aan de Boven Suriname.
Inmiddels was er echter een tweede zendingshospitaal in gebruik genomen te Stoelmanseiland. Beide ziekenhuizen vormen nu een onmisbare schakel in het totale netwerk van de Medische Zending.
Voor het werk van de West-Indies Mission had dokter Jan van Mazijk een netwerk opgezet voor behandeling van patiënten in het verre binnenland. Vliegtuigen brachten medici naar het binnenland en patiënten naar Paramaribo. En alle medische posten stonden radio-telefonisch in verbinding met de centrale post in Paramaribo.
Om uitbreiding te geven aan dit werk en te zorgen voor een betere communicatie van het totale medische zendingswerk trad Van Mazijk in dienst van het Diakonessenhuis, waar hij werd belast met de coördinatie van de Medische Zending.
Inmiddels is ook het medisch werk van de PAS toevertrouwd aan de Medische Zending en het Diakonessenhuis is belast met de coördinatie. Er bestaat nu een goed opgezet netwerk van hulpposten, poliklinieken en ziekenhuizen en als een patiënt ziekenhuishulp nodig heeft die hij in het binnenland niet kan krijgen, dan wordt hij naar Paramaribo gevlogen en opgenomen in het Diakonessenhuis.
Ook van het binnenland kunnen we nu zeggen dat de mensen daar in het begin van de eeuw verstoken waren van medische hulp, maar dat die medische hulp ook voor hen nu binnen handbereik is gebracht.
|
 naar boven
 Ontwerp © Webteam Suriname - Afdeling Suriname - Zwartenhovenbrugstraat - Paramaribo - Last update:
| |
|
| | |
