Uit een brief aan de familie.
Frater Octavianus heeft zeer veel last gehad van een infectie aan zijn been.
J.M.J.V. Par 'bo 28 Jan. '31
In plaats van mij zijn twee andere broeders gaan sukkelen met de beenen. Een van hen is gisteren voor de eerste keer sinds Kerstmis op de fiets geweest. Waar we die rommel vandaan halen kan niet gevonden worden.
Feit is dat ik een knaap in de klas heb, die schurft heeft. Wellicht heeft die mij een presentje gedaan, dat zich op mijn been heeft uitgewerkt.
Gisteren heeft 't onderzoek plaats gehad van de leerlingen der heele school. 't Resultaat was, twee vertoonden verdachte tekenen van melaatschheid, een malarialijder in ergen graad, en drie schurftschapen. We mogen tevreden zijn dat die uitslag vooral wat de melaatschen betreft.
De buurt waarin wij wonen is een van de ergste haarden van de melaatsheid. Toch zijn er in de ruim 6 jaar dat ik hier op school sta, nog maar 6 leerlingen wegens die ziekte weggestuurd moeten worden, wat weinig is, als je weet dat er ruim 200 kinderen om die reden de gewone school n iet mogen bezoeken.
Voor deze gedwongen straatlopers en straatloopsters is onlangs een school geopend, die de naam van polikliniekschool draagt. Een zegen voor ze, dat ze van de straat af zijn en tegelijk nog wat kunnen leeren. Dit kan hen te pas komen als ze vroeg of laat genezen verklaard worden.
Want 't fabeltje dat die ziekte ongeneeslijk zou zijn, is van de baan. Trouwens er loopen er heel wat rond in de stad, die de ziekte gehad hebben en nu gezond zijn als een visch. De kwestie is er maar gauw er bij zij.
Onder de genezen hoort zelfs een van onze paters. Hij kwam terug van zijn vakantiereis naar Holland. Altijd fiks en fertig geweest. Onderweg wordt hij ziek, kon bijna niet meer loopen. Bij aankomst in de kolonie, onderzocht de huisdokter hen, en verklaarde hem melaatsch te zijn.
Twee jaar lang heeft de pater afgezonderd gewoond in een klein huis. De dokter behandelde hem dagelijksch en nu doet hij sinds '25 weer volop dienst als kapelaan. Maar niet altijd loont succes die moeite, wat een van de zusters ondervindt, die al jaren met de melaatschen samenwoont en zelf lijdende is aan die ziekte
De brieven, foto's en anderszins maken deel uit van het familiearchief, dat wij proberen te beheren en inzichtelijk te maken voor de familie en eventueel ander belangstellenden.
In dit verband willen wij u laten meelezen uit de reisverhalen van Heeroom als een bijdrage aan de belevingsgeschiedenis van Suriname.
Jacqueline en Louis Barten-Schakenraad.
© a.barten 2005
|
Naar Voorpagina
Brieven uit Suriname van Frater Octavianus - (Johannes van Wetten) 
terug
naar boven