|
Onderwerpen Cultureel erfgoed |
| |
| SURINAME AFDELINGEN - Cultureel erfgoed - - Monumenten
terug
Monumenten.
Op de grens van politiek en vakbeweging vinden we de figuur van Pater Weidman. Hij was de oprichter en vele jaren voorzitter van deze partij en van de PWO. Hij leefde van 1899 tot 1962. Nadat reeds eerder op het terrein van de PWO aan de Limesgracht een standbeeld voor hem was opgericht, werd enkele jaren geleden voor de A.T. Calorschool, op het plein dat zijn naam draagt, een beeld onthuld, dat vervaardigd is door de bekende beeldhouwer Jozef Klas. |
|
|
Ook sommige politieke mijlpalen zijn aanleiding geweest om een monument op te zetten. In 1954 werd ter gelegenheid van de inwerkingtreding van het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden een Statuutboom geplant aan de Gravenstraat, voor het "oude" gebouw van het Parlement. ( Nu afgebrand )
Als deze boom in bloei staat, is het een gele overweldigende pracht |
Zelfde boom nu niet in bloei |
Deze groenhartboom, in de samenleving ook bekend als mamabon, geniet extra bekendheid, niet alleen om zijn prachtige bloemen, maar ook omdat burgers vaak onder deze boom uiting geven aan hun ongenoegen en/of protesteren tegen vermeend onrecht.
Ter gelegenheid van het eeuwfeest van de eerste vergadering van de Koloniale Staten op 8 mei 1866 werd op Spanhoek op 7 mei 1966 een monument onthuld door mevr. Nassy, weduwe van de legendarische dokter J.F. Nassy, eveneens in 1866 geboren.
Het Statenmonument met het Carillon op het Vaillantsplein |
|
Het monument is van de hand van de kunstenaar Stuart Robles de Medina en het laat ons vijf vaandeldragers zien, die de rechten en vrijheden van het Surinaamse volk symboliseren, zijn saamhorigheid uitbeelden en zijn rechten in ere houden. Het beeld is vervaardigd in de gieterij Joosten in Nederland.
|
Het Carillon op het Vaillantsplein bij Spanhoek is een geschenk van het Parlement van Nederland aan Suriname ter gelegenheid van de onafhankeljikheid van ons land in 1975.
Ter gelegenheid van de onafhankelijkheid van Suriname op 25 november 1975 werden op enkele plaatsen in Suriname monumenten opgericht, waaronder die te Groningen in Saramacca en die te NieuwAmsterdam in Commewijne.
|
|
|
Ter gelegenheid van de onafhankelijkheid van Suriname op 25 november 1975 werden op enkele plaatsen in Suriname monumenten opgericht, waaronder die te Groningen in Saramacca en die te NieuwAmsterdam in Commewijne.
Ook ter herdenking van de staatsgreep van 1980 zijn een aantal monumenten opgericht, waarvan het meest bekende is het Monument van de Revolutie op de plek waar het oude Hoofdbureau van Politie in 1980 in vlammen opging. Dit monument werd vervaardigd door de kunstenaar Jules Chin A Foeng en onthuld in 1981. Op een grote marmeren plaat heeft de kunstenaar de (idealen van de) revolutie willen uitbeelden. De zware stenen zuilen van het afgebrande politiebureau liet hij echter staan en gaf ze een plaats in het monument, zodat zij nu a.h.w. de verbinding vormen met het verleden.
1 jaar revolutie, in Nieuw Amsterdam, Commewijne.
|
Ter gelegenheid van een jaar revolutie, in 1981, werd dit monument onthuld, van de hand van wijlen de Surinaamse kunstenaar
Jules Chin A Foeng. De zuilen van het oude politiebureau bleven staan en werden verwerkt in het monument. |
Revolutiemonumenten vinden we ook te Nieuw-Amsterdam, te Groningen en Totness in Coronie.
|
naar boven
Ontwerp © Webteam Suriname - Afdeling Suriname - Zwartenhovenbrugstraat - Paramaribo - Last update:
|
|
|
| | |