| |
ONDERDELEN
Afro-Surinamers |
| |
| | SURINAME  AFDELINGEN - Bevolking - - Traditionele Afro-Surinamers
 terug
Bevolking Suriname.
 De Traditionele Afro-Surinamers.
KUNSTNIJVERHEID.
Behalve met het maken van korjalen - een arbeid die met zijn beroep van vrachtvaarder samenhangt - houdt de men zich ook bezig met een soort van huisvlijt, waarbij het houtsnijwerk een belangrijke plaats inneemt. De kleine stoelen, bankjes en tafeltjes werden hierboven al genoemd; andere voorwerpen zijn: grote houten kammen, wasgoedkloppers, houten kandelaars, wakatiki's (wandelstokken en heilige staven), houten haarspelden en nabootsingen van dieren. Handvatten van pagaaien (pari) worden fraai uitgesneden. Deuren en planken van de hutten zijn ook wel van ingesneden figuren, slangen, slangekoppen, vogels, menselijke figuren, lichaamsdelen voorzien. Ook de mata (houten vijzel) wordt versierd.
Veel snijwerk heeft een symbolische associatie met het seksuele leven. Dit seksuele symbolisme heeft overigens niet alleen betrekking op de vruchtbaarheid van de vrouw, maar ook op de velden en het oerwoud. Hoewel iedere maker voor zich zelf de ornamenten ontwerpt, vertonen deze wel sterk hetzelfde stamkenmerk. Vaak worden mensen en dieren uit de naaste omgeving tot voorbeeld genomen; met planten is dat zelden het geval.
Een na de Tweede Wereldoorlog opgerichte Associatie stelt zich ten doel de economische belangen te behartigen, onder meer door verkoop van houtsnijwerk. Het aardewerk wordt vervaardigd uit witte klei, vermengd met houtskool en is niet of slechts met enkele strepen versierd. Door branden wordt een glanzend zwarte kleur verkregen.
KLEDING.
De kleding bestaat voor de mannen uit een kamisa, een smal, in de winkel gekocht stuk katoen dat tussen de benen doorgehaald wordt en waarvan voor- en achtereinde over een als gordel dienende katoendraad afhangen. Ook slaat hij wel een door de vrouw met ornamenten geborduurde doek om het lichaam, waarbij een schouder vrij blijft. Het haar wordt op verschillende wijzen, vaak met grote zorg, in allerlei figuren gevlochten. Verder wordt tatoeëring toegepast, waarbij met een scherp mes figuren worden ingesneden die daarna met houtskool en Arum-sap worden ingewreven. Over de diepere betekenis van de haarvlechtfiguren en de tatoeage is weinig met zekerheid bekend.
MUZIEK EN DANS.
De Afro-Surinamers uit het binnenland dansen zowel voor genoegen als uit godsdienstig oogpunt. Vaak gaat een dans van de eerste soort in een van de tweede over. De eenvoudigste dans is de soesa. Bij andere dansen vertolken bijvoorbeeld man en vrouw een liefdesspel. De omringende toeschouwers vormen het koor en zingen toepasselijke teksten. De maat wordt daarbij aangegeven op trommen en kwakwabangi. De dansfiguren hebben verschillende namen, zoals Baboen, die ontleend schijnt te zijn aan de sprongen van de brulaap. Hierbij denken de dansenden dat de geest van de brulaap vaardig over hen wordt; de dans gaat dan over in een bezweringsdans. Het zingen gebeurt meestal in mineur-toonaard. Mannen en vrouwen zingen unisono; slechts zelden hoort men als slotnoten een terts. Er zijn twee muziekinstrumenten, die, voor zover bekend, niet bij de dans worden gebruikt:
1. de gwadoo, een viertal met snaren bespannen veerkrachtige stokjes, gestoken door een halve kalebas, die tot klankbodem dient;
2. de benta, vier platte, lange stukken hout op een houten klankbodem bevestigd en op een bepaalde toon gestemd door het onderschuiven van blokjes hout.
De trom wordt geacht met een geest te zijn bezield en aldus dansenden en strijders bij bootwedstrijden te kunnen aanvuren. Door het doen van bepaalde slagen op de trom worden boodschappen van kamp tot kamp overgebracht. Men onderscheidt twee soorten trommen, de agida en de apinti.
|
 naar boven
 Ontwerp © Webteam Suriname - Afdeling Suriname - Zwartenhovenbrugstraat - Paramaribo - Last update:
| |
|
| | |
