suriname Naar Voorpagina

  


   
ONDERDELEN
Paramaribo
 suriname Donko's tot Guides 1
 suriname Donko's tot Guides 2
 suriname Donko's tot Guides 3
 suriname Donko's tot Guides 4
 suriname Donko's tot Guides 5
 suriname Donko's tot Guides 6
 suriname Donko's tot Guides 7
 suriname Donko's tot Guides 8
 suriname Donko's tot Guides 9

ONDERWERPEN
Geschiedenis
 suriname  Immigratie Algemeen
 suriname  Javaanse immigratie
 suriname  Donko's tot Guides
 suriname  Brieven v. Wetten
 suriname  Suriname bevolkt
 suriname  Slavernij
 suriname  De 20 ste eeuw
 suriname  Indianen (oorspr.)
 suriname  Paramaribo
 suriname  Albina
 suriname  Mariënburg
 suriname  Oude kaarten
 suriname  Archieven-wijzer
 suriname  Post en postzegels
 suriname  Batavia
 suriname  Goslar
 suriname  Goud-zaken
 suriname  Geld-zaken
 suriname  Het Park
 suriname  Korps Politie
 suriname  Treinen
 suriname  Forten
 suriname  Westgrens
 suriname  Samenvattingen
     ( Engels )


AFDELINGEN
  suriname Algemeen
 suriname De Douane
  suriname Telefoonboek
  suriname Bevolking
  suriname Distrikten
  suriname Reis info
  suriname Cultureel erfgoed
  suriname Geschiedenis
  suriname Foto's
  suriname Natuur
  suriname Personen
  suriname Koken / recepten
  suriname Vragen over NIBA
  suriname Wat is ANDA

     
 SURINAME  surinameAFDELINGEN - suriname Geschiedenis - - Van Donko's tot Guides

 suriname . NU terug
 

Van Donko's tot Guides


Van: Silvia W. de Groot


     AFRIKAANSE RECRUTEN IN HET SURINAAMSE LEGER 1840-1886


Hij weerlegt ook het verwijt dat de manumussie-certificaten niets waard zijn. Als argument voert hij aan dat ook recruten van Cape Coast worden aangenomen, voorzien van een Engels manumissiecertificaat. Dat bewijst toch, meent hij, dat de Engelse gouverneur van Cape Coast vertrouwen heeft in de goede intenties van de Nederlanders in Elmina!
Men zal dus nooit meewerken aan de herleving van de slavenhandel, het contracteren van recruten dient juist om slaven tot vrije mensen te maken. Op het verwijt dat juist het recruteren aanleiding geeft tot verhoogde slavenjacht, gaat hij niet in. Hij verwijt Samo een ondoordacht en haastig oordeel.

Tenslotte: om te bewijzen dat de soldaten die hun dienst vervuld hebben het recht op terugkeer hadden, stuurt hij een lijst mee van een aantal (5) uit Oost-Indië naar de kust van Guinee teruggekeerde Afrikanen die nu een pensioen genieten en wijst erop dat er reeds een aantal onder hen tot officier zijn benoemd.

Het spreekt vanzelf dat de Engelse regering niet overtuigd was: in een brief van Palmerston aan Disbrowe'a staat: 'It cannot be denied that the Dutch Government by pursuing this system constitutes itself a purchaser of slaves in the slave market of Africa and encourages directly, all the crimes which the Slave Trade necessarily creates...' Maar ja, de geworven soldaten zaten nu eenmaal al in Suriname en daar was weinig meer aan te doen. De correspondentie erover stokte, temeer daar bleek dat de hele recrutering in 1842 gestopt werd, althans voor een aantal jaren.


De Guides

Zoals gezegd werden de recruten ingezet op het Kordon van Defensie, een stelsel van militaire posten dat ter bescherming van de aan de rivieren gevestigde plantages tegen aanvallen van Marrons was aangelegd. Het liep van de Surinamerivier naar de Commewijne, vandaar naar de Cottica en van de Cottica naar zee. De bouw startte in 1774 en het kwam gereed in 1778. Vanuit de verschillende posten werden patrouilles ondernomen het bos in, om Marrons op te sporen. Veel nut heeft het Kordon voor dat doel niet gehad.

Ook konden aanvallen niet afdoende voorkomen worden:
In 1785 en 1789 werden plantages aangevallen die binnen het Kordon lagen. Het bleef niettemin tot 1868, zij het in steeds verwaarloosder staat, in tact, waarschijnlijk om de plantage-eigenaren een gevoel van veiligheid te geven. Van de voor de bemanning benodigde 1085 militairen waren er 300 vrij gekochte slaven: het Vrijkorps of Zwarte jagers of Redi Mussu (roodmutsen) en later Koloniale Guides genaamd.

De bezetting van de ± 35 posten was zelden voltallig, maar gewoonlijk wist men het aantal Guides op 300 te houden. Zij stonden onder bevel van blanke officieren met aan het hoofd de `Conducteur'. Hun `uniform' bestond tot omstreeks 1800 uit een duffelse broek en een rode baret, daarna kregen zij een uniform van Engelse snit. Die uitmonstering leek sprekend op die van de Afrikaanse recruten.

Het is aannemelijk dat in de gewone dienst een heel wat eenvoudiger dracht werd gebruikt. De nieuwe recruten werden snel naar hun posten aan het Kordon afgevoerd en ingedeeld bij de aanwezige Guides. Dit waren mensen van hun eigen soort: vrijgemaakte slaven van wie de meesten zelf uit West-Afrika waren weggevoerd. Hoewel zij veelal uit andere gebieden kwamen en verschillende talen spraken, was de vervreemding minder groot dan voor de recruten die naar Java werden gevoerd.

De Surinaamse slaven waren op de plantages gewend geweest nieuwe slaven in te voeren in de leefwijze van het vreemde land en hun de beginselen van de plantagetaal bij te brengen. Die opvang hebben ze de nieuwe soldaten waarschijnlijk ook bereid.

De taken van de Guides bestonden uit het patrouilleren langs het Kordon, het bemannen van de roeiboten op de rivieren, het aanvoeren van materiaal en het deelnemen aan patrouilles het binnenland in. In een deel van hun onderhoud werd voorzien door het zelf beplanten en onderhouden van kostgronden.



suriname . NU  naar boven



Ontwerp © Webteam Suriname - Afdeling Suriname - Zwartenhovenbrugstraat - Paramaribo -
Last update: