suriname Naar Voorpagina

  


   
ONDERDELEN
Afro-Surinamers
 suriname nu  Hindoestanen  1
 suriname nu  Hindoestanen  2
 suriname nu  Hindoestanen  3
 suriname nu  Hindoestanen  4
 suriname nu  Hindoestanen  5

Onderwerpen
Bevolking
 suriname nu  Afro-Surinamers
 suriname nu  Boeren
 suriname nu  Chinezen
 suriname nu  Hindostanen
 suriname nu  Inheemsen
 suriname nu  Javanen
 suriname nu  Joden
 suriname nu  Libanezen

AFDELINGEN
  suriname nu Algemeen
 suriname nu De Douane
  suriname nu Telefoonboek
  suriname nu Bevolking
  suriname nu Distrikten
  suriname nu Reis info
  suriname nu Cultureel erfgoed
  suriname nu Geschiedenis
  suriname nu Foto's
  suriname nu Natuur
  suriname nu Personen
  suriname nu Koken / recepten
  suriname nu Vragen over NIBA
  suriname nu Wat is ANDA

     
 SURINAME  suriname nuAFDELINGEN - suriname nu Bevolking - - Hindoestanen

 suriname . NU terug
 

Bevolking Suriname.    

   De Hindostanen. (Hindoestanen)


DEMOGRAFISCHE ONTWIKKELING.

De Hindostaanse bevolkingsgroep bereikte in betrekkelijk korte tijd een bijzonder hoog geboortenoverschot. Een opmerkelijk verschijnsel, temeer omdat de verhouding tussen het aantal mannen en vrouwen bij de transporten zeer ongunstig was. Nooit was het quotum vrouwen meer dan 50% van het aantal aangevoerde mannen. De ongunstige sexratio als gevolg daarvan neemt geleidelijk af, maar is tot in de jaren vijftig uit de demografische gegevens of te leiden. Na omstreeks 1920 overtrof het geboortencijfer van de Hindostaanse groep dat van de Afro-Surinamers en vanaf 1929 tot 1950 lag het niveau tussen 45 en 50 pro mille, waarna tot 1963 zelfs de 50 pro mille werd overschreden. Na 1964 trad een geleidelijke daling op en thans (1975) ligt het geboortencijfer tussen 30 en 35 pro mille.

Lamur wijst erop dat het hoge geboortenniveau van de Hindostanen niet typisch Surinaams is. Ook in andere landen met een relatief belangrijke Hindostaanse gemeenschap treft men een zelfde verschijnsel aan. De traditionele gezins- en familiestructuur, de sociaal religieuze organisatie en een frontmentaliteit kunnen o.m. als verklaring worden aangevoerd. Vergelijkt men het bevolkingsverloop van de drie belangrijkste etnische groepen in het land, dan doet zich de verdeling voor.

Uit bovenstaande cijfers blijkt dat de Hindostanen en Javanen te samen reeds in 1925 de Afro-Surinaamse gemeenschap in aantal overtroffen. Bovendien teont dit cijfermateriaal aan dat de Hindostaanse bevolkingsgroep in 1965 de grootste etnische groep van Suriname werd. Deze snelle numerieke groei heeft belangrijke consequenties gehad voor de politieke machtsverhoudingen en daarmee voor het relatiepatroon met betrekking tet de Afro-Surinaamse bevolking.

In de periode 1969-1975 heeft zich een teenemend aantal Hindostanen in Nederland gevestigd. Deze migratie, die zich eveneens bij de andere bevolkingsgroepen voordeed, nam extreme vormen aan teen na 1973 de onafhankelijkheid van Suriname op korte termijn in het vooruitzicht werd gesteld. De verwarde politieke situatie en een teenemend antagonisme tussen Afro-Surinamers en Hindostanen stimuleerden de trek naar Nederland.

CULTUUR.

DE TAAL.


De Hindostanen in Suriname zijn afkomstig uit Noord-India, met name uit de United Provinces èn Bihar, provincies rond het stroomgebied van de Ganges. De meest gesproken taal is hier het Hindi, dat met het Urdu, Panjabi, Bengaals, Gujarati en Marathi tet de zgn. Indo-Arische talengroep in India behoort. Het Hindi laat zich onderverdelen in vele dialecten. Behalve deze dialecten kenden de meeste Hindostanen die zich in Suriname vestigden, het zgn. Hindustani, de algemene omgangstaal in Noord-India. Daarnaast werd ook het Urdu gebruikt.

De verschillen tussen deze beide talen zijn niet groot, met dien verstande dat in het Urdu vooral veel Perzisch-Arabische woorden zijn opgenomen. Wel bestaat er onderscheid ten aanzien van het schrift. De taal van de Hindostaanse immigranten maakte een eigen ontwikkeling door, die leidde tet het ontstaan van het zgn. Sarnami Hindustani. Hierin onderkent men belangrijke invloeden van het Sranan tengo, terwijl in Nickerie vele Engelse termen van het nabuurland Guyana zijn overgenomen.

Deze ontwikkelingen zijn het gevolg geweest van het contact tussen de Hindostaanse bevolkingsgroepen en de Afro-Surinamers, zowel tijdens de plantageperiode als daarna. Naast het Hindi beheerst het merendeel van de Hindostanen het Surinaams, terwijl de jongere generatie zich over het algemeen zeer goed in het Nederlands kan uitdrukken. In de hogere sociale strata van de Hindostaanse stadsbevolking komt het voor dat het Hindi als spreektaal niet of nauwelijks wordt beheerst. Samengaand met een sterke urbanisatie in en na de Tweede Wereldoorlog en een teenemende ambitie voor voortgezet en universitair onderwijs, wordt door de jongeren onderling steeds minder Hindi gesproken. Gelet op deze ontwikkelingen mag in het algemeen worden geconcludeerd dat bij de Hindostaanse bevolkingsgroep in Suriname de moedertaal aan betekenis inboet, hoewel er ook sprake is van een opleving en intensivering van Hindi-studies en van culturele manifestaties in het Hindi.

GODSDIENST. Er zijn bij de Hindostanen drie religieuze groeperingen te onderscheiden. De christenen, ca. 1% van de Hindostaanse bevolking, vormen de kleinste groep, gevolgd door de Moslims en ten slotte de Hindoes, die verreweg in de meerderheid zijn. De laatstgenoemde groep is in twee godsdienstige genootschappen te verdelen, te weten de Sanatan Dharm en de Arya Samaj.

De Sanatan Dharm is de oudste richting binnen het Hindoeïsme in Suriname, terwijl de Arya Samaj, gesticht in India in 1875 door Svami Dayanand Saraswati, via Brits-Guyana in 1912 vaste voet kreeg in Suriname. Berust de leer van het orthodoxe hindoeïsme zowel op de Veda's als op de mythologie van de grote Indische epen als Ramayana en Mahabharata, de Arya Samaj gaat terug op de Veda's als oerbronnen. Het polytheïsme en de beeldverering worden afgewezen, evenals het erfelijke kastenstelsel. Naar schatting behoort omstreeks 17% van de Hindostanen tet deze richting.

De Hindostaanse Moslims - ruim 20% van de Hindostaanse bevolking - behoren voor een groot deel tet de Sunnietische richting der Hanafieten, de orthodoxe groep in de Islam. Daarnaast zijn er enige Shiieten, volgelingen van de schoonzoon van Mohammed. Het verschil met de Sunnieten ligt vooral in hun opvatting dat alleen de koran in geloofszaken uitsluitsel geeft; zij wijzen iedere interpretatie van de kaliefen af.

Ook hier heeft zich een reformaterische beweging voorgedaan, de Ahmadiyah. Omstreeks 1930 introduceerde de Moslimgeleerde Amir Ali uit Trinidad de nieuwe ideeën in Suriname. De stichter, Mirza Ghulam Ahmed, had omstreeks de eeuwwisseling in Voor-Indië naam gemaakt door zijn herinterpretatie van de koran, sterk afgestemd op de eisen van de moderne tijd. De opkomst van deze beweging heeft in de jaren dertig grote beroering gebracht onder de Hindostaanse Moslims en tegelijkertijd een herbezinning op de moederlandse godsdienst en cultuur gestimuleerd.

HET KASTENSTELSEL.

Voor de Hindostaanse immigrantengemeenschap was het niet mogelijk het rigoureuze stratificatiesysteem uit India te handhaven. Al bij de verscheping van de contractanten werd maar zeer ten dele rekening gehouden met de kaste, maar nog moeilijker werd de situatie aan boord van de emigrantenschepen. De strikte beperking van sociaal contact met o.m. het verbod met elkaar te eten of hetzelfde voedsel te gebruiken, kon onmogelijk worden gehandhaafd. Ook op de plantages speelde kaste een ondergeschikte rol. Er was geen sprake meer van een grondbezittende dominante kaste, die binnen het sociale systeem van een dorpsgemeenschap een superieure positie had. Allen waren veldarbeiders en van een sociaaleconomische interdependentie van de kasten bleef niets over. Ook de kaste-endogamie kon, mede door het grote vrouwentekort, niet worden gehandhaafd.





suriname . NU  naar boven



Ontwerp © Webteam Suriname - Afdeling Suriname - Zwartenhovenbrugstraat - Paramaribo -
Last update: